#က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလး

 #က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေလး

ဒီႏွစ္ေႏြရာသီကအပူရွိန္ေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းလြန္းတယ္။ အပူလွိုင္းျဖတ္တယ္ဘာညာေတာ့လူေတြေျပာေနသံၾကားတယ္။
ပုံမွန္ေႏြဖက္ဆိုခပ္စိမ့္စိမ့္ေလးျဖစ္ေနတတ္တဲ့က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ေလးမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ္သိသာလာတယ္ဗ်။ သၾကၤန္လြန္သြားတာနဲ.ေကာ့ေနေအာင္ကိုပူလာတာ။ အဲ့ဒီအပူလွိုင္းျဖတ္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္
က်ေနာ္ခင္ဗ်ားတို.ကိုခုေျပာျပမယ့္ဇတ္လမ္းကျဖစ္လာတာေလ။ အပူဒဏ္ ဘယ္ေလာက္ျပင္းသလဲဆိုရင္ခါတိုင္း ရြာရိုးကိုးေပါက္ေလၽွာက္သြားေနတတ္တဲ့ က်ေနာ္တို.ရပ္ကြက္ထဲက အဟန္ရႈပ္ဆို
တဲ့တ႐ုတ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က ကိုေရႊဘတစ္ေယာက္ေတာင္မနက္ေစာေစာနံျပားရိုက္ပီးတာနဲ.ရပ္ကြက္စာၾကည့္တိုက္က ရႈမဝမဂၢဇင္းအေဟာင္းေလး၃-၄အုပ္ေလာက္ဆြဲပီးရပ္ကြက္ထိပ္ကအရိပ္
ေကာင္းတဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲလစ္ေတာ့တာပဲဗ်။အပူေရွာင္တာေပါ့ေလ။ ေမးလိုက္ရင္ေတာ့..ဟေကာင္ရ!! ဘုရားရိပ္တရားရိပ္ဆိုတာကဆိုပီး အာလူးေတြဖုတ္ျပလိမ့္မယ္။ အမွန္ကဒင္းဘုန္းႀကီး
၀ိုင္းကဆြမ္းဟင္းအက်ေတြအဝတြယ္ပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းထဲကမရမ္းပင္အုပ္အုပ္ေတြမိုးထားတဲ့ေစတီေသးေသးေလးရဲ.ရင္ျပင္မွာေက်ာခင္း၊မဂၢဇင္းဖတ္ပီးဇိမ္နဲ.သြားသြားအိပ္ေနတာမသိတာ
လိုက္လို.။ အဲ့လိုေနရထိုင္ရခက္တဲ့ရာသီဥတုနဲ.စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းရတဲ့အထဲျပႆနာတစ္ခုက က်ေနာ့္ဆီအလိုလိုေရာက္လာပါေလေရာလား။
က်ေနာ့္ေဖေဖရဲ.ဘႀကီးဆိုလားေတာ္စပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊က်ေနာ္နဲ.ဆို အဘိုး ေတာ္မယ္ထင္ပါရဲ. အဲ့ဒီဆရာသမားကဗမာေျပအလယ္ပိုင္းက ေျမလတ္ၿမိဳ.တစ္ၿမိဳ.မွာအေျခခ်ေနတာက်ေနာ့္တစ္သက္
ေလာက္ရွိပီ။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ျမင္ဖူးပါတယ္။ အရင္တစ္ေခတ္ဆီက အလံနီဆိုလားဘာလားဗ်ာ။ စကားေျပာလက္ေပါက္အေတာ္ကပ္တယ္လို.နာမည္ႀကီး။ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့အဲ့ဒီၿမိဳ.သူနဲ.ဆံ
ထုံးေနာက္ေရာင္ပါေျပာင္းသြားလိုက္တာျမင္ေတာင္မျမင္ရေတာ့တာၾကာလွေပါ့။ ျပႆနာကဗ်ာ..အဲ့ဒီက်ေနာ့္အဘိုး ကဒီေလာက္ပူေနတဲ့ကာလႀကီးမွာ ေန.လည္ခင္းဖက္ရွပ္ကီခ်လိုက္တာေဆး
႐ုံတင္လိုက္ရေရာဆိုပါေတာ့။ သူတို.လင္မယားမွာကသားသမီးကမထြန္းကားခဲ့ေတာ့ခုလို အေရးအေၾကာင္းဆိုရင္ မိန္းမဖက္က အမ်ိဳးေတြရွိေပမယ့္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို.အေရးေပၚလူလိုလာ
တယ္။ အိမ္ကိုဖုန္းဝင္လာေတာ့ က်ေနာ့္ညီက အိမ္အလုပ္ေတြကိုအေၾကာင္းျပပီးေရွာင္တယ္။ ဒါနဲ.ပဲက်ေနာ့္ဆီဒီျပႆနာက ေရာက္လာေရာ။ ဒီေလာက္နာမည္ေက်ာ္တဲ့ လူ.ဂြစာႀကီးကိုေဆး႐ုံ
ေပၚမွာသြားျပဳစုရမယ္ဆိုတာေတြးၾကည့္တာနဲ.တင္စိတ္ေလစရာဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ့္မွာေရွာင္လို.မရတဲ့အေၾကာင္းတရားကရွိေနတယ္ဗ်ာ။ ဒီလို.. က်ေနာ္ကဘြဲ.ရပီးအိမ္ျပန္လာတာ၄-၅လ
ေလာက္ရွိေနပီ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ခါစကေတာ့ မိဘေတြကဘာမွမေျပာဘူးၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴပဲ။ အဲ့ဒီေခတ္ကသိပ္မေပါေသးတဲ့ အဂ်ငၤ္နီယာဘြဲ.ေလးရလာတာဆိုေတာ့ သူတို.အေနနဲ.ဘာမွမေျပာ
သာေသးဘူးေပါ့ေလ။ တစ္ၿမိဳ.လုံးမွတစ္ေယာက္တစ္ေလေလာက္ရတဲ့ဘြဲ.မ်ိဳးေလးရထားတာဆိုေတာ့ငါတို.သားေလးကေတာ္တယ္ဆိုပီးတျပဳံးျပဳံး။ ဒါနဲ.က်ေနာ္လည္းအခြင့္ေကာင္းယူပီးအိမ္
အလုပ္လည္းဝင္မကူဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ေယာင္လုပ္ေနလိုက္တာ ၾကာလာေတာ့သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်။
မၾကည္ခ်င္စရာကလည္းအေၾကာင္းရွိေနတာကိုး။
ခုနက ေျပာတဲ့ကိုေရႊဘနဲ.ေပါင္းေပါင္းပီးတေန.တေန.အေရမရအဖတ္မရ ျမစ္ဆိပ္ဖက္ဆင္းပီးငါးမၽွား၊လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ရပ္ကြက္ထဲကခ်ာတိတ္ေတြနဲ.ထိုင္ရင္းဆရာႀကီးဂိုက္နဲ.လက္ခ်ာ
ေတြရိုက္၊ညေနေစာင္းလာရင္ ကိုေရႊဘနဲ.၂ေကာင္သားၿမိဳ.ျပင္က ဗ်စ္ရည္ဆိုင္ကိုဒိုင္လၽွိုေလးတူတူလစ္၊ အမယ္... ပီးတာနဲ.အိမ္ျပန္တယ္မထင္နဲ. ဘယ္ရပ္ကြက္မွာအသုဘအိမ္ရွိလဲစုံစမ္းပီး
မိုးလင္းေပါက္ဖဲခ်ေတာ့တာပဲ။ ဖဲဝိဇၨာနဲ.အဂ်ငၤ္နီယာေပါင္းမိမွေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ ၿမိဳ.ထဲမွာလူမေသလို. အသုဘမျဖစ္ရင္လည္းလက္ေလၽွာ့မယ္ထင္သလား? ဟုတ္ကဲ့တျခား ၿမိဳ.နယ္ေတြ
ထိအသုဘအိမ္ရွာပီးလိုက္ရိုက္တာဗ်။ အသုဘအိမ္မွာေစတနာ့ဝန္ထမ္း ေစာင့္အိပ္ေပးတဲ့လူကို က်ေနာ္တို.အရပ္ေဒသမွာ အိပ္ဖန္ေစာင့္လို.ေခၚတယ္။ အင္း..ကိုေရႊဘနဲ.ဖိုးသက္ ဆိုရင္လူေတြ
က၄ၿမိဳ.နယ္အိပ္ဖန္ေစာင့္ေတြလို.ေခၚတဲ့အထိအလုပ္ေတြျဖစ္ေနၾကတာဟီးဟီး။
အဲ့ဒီေတာ့ က်ေနာ့္မိဘေတြကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးမ်က္စိေနာက္လာပီ။
ခုေျပာတဲ့ကိစၥေပၚလာေတာ့ လူႀကီးေတြလည္းအေတာ္ပဲဆိုပီး ေမာင္ဖိုးသက္ခုခ်က္ခ်င္းအထုပ္ျပင္ပီးသြားေစလို.အမိန္.ေတာ္မွတ္ကေရာဗ်ာ။ တတ္နိုင္ပါဘူးေလ။ ထားရာမွာေနေစရာကိုသြား..
ဘဝမ်ိဳးဆိုေတာ့လည္းထြက္ေတာ္မူနန္းကခြါရေတာ့တာေပါ့။ ဒီလိုနဲ.ခရီးထြက္လာခဲ့ရေရာဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို.တဲ့ ကိုေရႊဘက ေၾကကြဲေနေသးတယ္။ ေအေပးေလး!! ျမန္ျမန္
ျပန္လာေနာ္.. မင္းမပါပဲငါတစ္ေယာက္ထဲဖဲသြားခ်လို. ျပႆနာတက္ရင္ ငါတစ္ေကာင္ထဲရိုက္ရႏွက္ရမွာ.. ပီးေတာ့မင့္အဘိုးေသလို. အသုဘျဖစ္ရင္ ဖဲဝင္မရိုက္နဲ.အဲ့ဒီၿမိဳ.ကေကာင္ေတြကဖဲ
လိမ္တတ္တယ္လို.နာမည္ႀကီးဆိုပီးမွာေနေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ.ပဲက်ေနာ္ခရီးထြက္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။
ေဆး႐ုံေပၚက အဘိုးကိုစိတ္ပူရမယ့္အစား ခုက်ေနာ္ေရာက္မယ့္ၿမိဳ.ကိုပဲစိတ္ဝင္စားေနမိတယ္။ ဗမာေျပအလယ္ပိုင္းက ၿမိဳ.။ အပူရွိန္အင္မတန္ျပင္းထန္တဲ့ၿမိဳ.။ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္
လွပတဲ့စကားလုံးေတြနဲ.ကဗ်ာစပ္တတ္တဲ့ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေတြ၊နိုင္ငံေက်ာ္ကာတြန္းဆရာေတြ၊စာေရးဆရာေတြေနတဲ့ၿမိဳ.ကိုက်ေနာ္သြားေနပီ။ ဘာေတြဘယ္လိုၾကဳံရမလဲဆိုတာ ေတြးေန
ရင္းေလယာဥ္ေပၚမွာက်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။

ေလယာဥ္ဘီးနဲ.ေျပးလမ္းေဆာင့္မိတဲ့အခ်ိန္က်မွက်ေနာ္လန္.နိုးလာတယ္။ ေရာက္ပါပီဗ်ာ။
က်ေနာ္အိပ္ခ်င္မူးတူးေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ.ေလယာဥ္ေပၚကေန အိတ္ကေလးလြယ္ပီးဆင္းလာခဲ့တယ္။ ေပါင္းအိုးထဲဆင္းလာရသလိုျဖစ္သြားတယ္။ အင္း..ငါေတာ့ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမယ္မသိ
ဘူးလို.ေတြးရင္းစိတ္ပ်က္သြားတယ္ဗ်။ ေလဆိပ္ထဲဝင္လာရင္းဟိုဟိုဒီဒီေလၽွာက္ၾကည့္ရင္း ရွာလိုက္ေတာ့ ဖုန္းႀကိဳဆက္ထားပီး လာႀကိဳခိုင္းထားတဲ့ နယ္ခံကာတြန္းဆရာကိုအလြယ္တကူေတြ.ရ
လို.ဝမ္းသာအားရဖက္ရမ္းႏႈတ္ဆက္ရင္း ေလဆိပ္အျပင္ဖက္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေလဆိပ္အျပင္ဖက္မွာရပ္ထားတဲ့ ဒီေကာင့္ဂ်စ္ကားေလးဆီ သြားရင္းေနေရာင္စူးစူးႀကီးရဲ.ဒဏ္ကိုစပီးခံေနရပီ။
အားးး!! ေနေရာင္ကငါ့မ်က္လုံးကိုလက္သီးနဲ.ထိုးလိုက္သလိုပဲကြာ*.. ခုခ်ိန္မ်ားငါ့လက္ထဲေျခာက္လုံးပူးေသနတ္တစ္လက္ေလာက္ရွိရင္ျမင္ျမင္ရာလူေတြကိုအကုန္ပစ္သတ္မိမလားမသိဘူး**..လို.ေျပာလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ေက်ာင္းေနဖက္ ကာတြန္းဆရာကတဟားဟား
ရယ္ရင္းခုေစာေသးတယ္ငါ့ေကာင္၊မြန္းတည့္ရင္ပိုဆိုးတာမင္းေတြ.လိမ့္မယ္လို.ျပန္ေျပာတယ္ဗ်။ (* ** အဲ့ဒါအဲလဘတ္ကမ်ဴးရဲ.ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ထဲကစာသား။ ဇတ္လိုက္ကေနေရာင္လက္လက္မွာစိတ္
ေဖာက္သလိုျဖစ္ပီးလူတစ္ေယာက္ကို ေျခာက္လုံးပူးနဲ.ပစ္သတ္မိတဲ့ဇတ္လမ္း။ ကာတြန္းဆရာကအဲ့ဒီဝတၳဳကိုအလြတ္ကိုရတဲ့အထိႀကိဳက္တာမို.လို.တခါထဲသေဘာေပါက္ပီးရယ္ေနတာဗ်)
ေဟ့ေကာင္..သူငယ္ခ်င္းငါ့ကိုဆံသဆိုင္ေလးအရင္ပို.ေပးပါကြာ..ဆံပင္ညႇပ္ခ်င္လို.
အဲ့လိုေျပာလိုက္ေတာ့က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကအိုေကဆိုပီး ဂ်စ္ကားေလးကိုၿမိဳ.ထဲဖက္ကိုေမာင္းေနရင္းစကားေတြေဖာင္ဖြဲ.ေနျပန္တယ္။ က်ေနာ့္ဆံပင္နဲ.အလံနီလက္ေဟာင္းအဘိုးရွိတဲ့ေဆး႐ုံကို
သြားလို.မျဖစ္ဘူးဗ်။ ေတာ္ၾကာ..သူ.ေျမးက်ေနာ္ဟာ..ေခတ္စနစ္ဆိုးေအာက္မွာသားေကာင္ျဖစ္သြားပါပီဘာညာဆိုတဲ့လက္ဝဲအယူအဆေတြနဲ.ဆိုဆုံးမတာနဲ.ပဲေရာဂါပိုသည္းလာပီးေရွာသြား
နိုင္တယ္။ က်ေနာ့္ဆံပင္ကလည္းေက်ာလည္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ကိုရွည္ေနတာကိုး။ အဲ့ဒီေခတ္က တအုံးအုံးထေနတဲ့Rocker: ႀကီးေတြကိုအားက်လို.မထင္နဲ.ဗ်ာ။ ရွက္ရွက္နဲ.ဝန္ခံရရင္...
ရည္းစားကပစ္ေျပးသြားကထဲကဆံပင္မညႇပ္ပဲပစ္ထားတာေလ။ ဘာဆိုင္လို.လဲလို.ခင္ဗ်ားတို.ကေမးခ်င္တာလား? မေတာ္လို.မ်ား စိတ္ေျပာင္းပီး က်ေနာ့္ဆီကိုျပန္လာခဲ့ရင္ မမရယ္..က်ေနာ့္
အလြမ္းေတြဟာေဟာ့ဒီက်ေနာ့္ဆံပင္ေတြေလာက္ေတာင္ရွည္ေနပါပီဘာညာနဲ.ခၽြဲမယ္ေပါ့ေလ။ အဟိ..လြန္ခဲ့တဲ့၃-၄လက မမတစ္ေယာက္တနယ္တေၾကးမွာအိမ္ေထာင္က်လို.ကေလးေတာင္ရ
ေနပီဆိုတာၾကားမွစိတ္ေလၽွာ့လိုက္ရတာ။ ဒါေပမယ့္ခ်က္ခ်င္းႀကီး ဆံပင္ေတြညႇပ္မပစ္ရဲဘူး။ လိပ္ျပာမလုံလို.ဟီးဟီး။ ခုမွပဲပူတာရယ္ အဘိုးကိုေတြ.ရမွာရယ္ကိုအေၾကာင္းျပလို.ရပီဆိုေတာ့ညႇပ္
ပစ္လိုက္ေတာ့မယ္ဗ်ာ... .... ... ...
ဆံပင္ညႇပ္လိုက္ေတာ့မွလူကိုေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖစ္သြားတယ္။
တအားမတိုပဲဂုတ္ေထာက္ေလာက္ျဖတ္ခ်ထားလိုက္တယ္။ အိုေက! ရပီ။ အဘိုးအိမ္ကိုေပးလိုက္တဲ့လိပ္စာအတိုင္းလိုက္ရွာေတာ့ ၿမိဳ.ထဲမက်ၿမိဳ.ျပင္မက်ရပ္ကြက္ထဲက ၿခံဝင္းက်ယ္က်ယ္တစ္ခု
ကိုေရာက္သြားတယ္။ ပ်ဥ္ေထာင္ သြပ္မိုးနဲ.ေရနံဝေနတဲ့ႏွစ္ထပ္ေရွးအိမ္မဲမဲႀကီးဗ်။ ၿခံဝင္းထဲမွာဝါး႐ုံပင္ေတြသရက္ပင္ေတြနဲ.အရိပ္ခပ္ေကာင္းေကာင္းပဲ။ ၿခံဝင္းထဲကိုက်ေနာ္နဲ.ကာတြန္းဆရာတို.
ဂ်စ္ကားေလးကိုေမာင္းဝင္သြားေတာ့ လူသူေလးပါးမရွိဘူး။ အိမ္ေရွ.ဆင္ဝင္ေအာက္မွာကားရပ္လိုက္ပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးမႀကီးကိုေသာ့ခေလာက္ႀကီးနဲ.ခတ္ထားတာေတြ.ရတယ္။
ျပႆနာပဲ..ဘယ္သူမွမရွိပါလားဗ်ာ။ ၂ေကာင္သား ခပ္တည္တည္နဲ. အိမ္ေရွ.က၃-၄ထစ္ေလာက္ရွိတဲ့ေလွကားခုံမွာ ထိုင္ေနရင္းဘယ္လိုလုပ္မလဲတိုင္ပင္ေနလိုက္ၾကတယ္။
ေဟ့ေကာင္သူငယ္ခ်င္း..ဘယ္သူမွမလာလို.အဆင္မေျပရင္..ငါ့အိမ္ကိုသာလိုက္ခဲ့ေတာ့ကြာ လို.ကာတြန္းဆရာကေျပာတာကိုလိုက္သင့္မလိုက္သင့္စဥ္းစားေနတုံး....
ကိုဖိုးသက္ဆိုတာလားရွင္!!
ဆိုတဲ့အသံလြင္လြင္ေလးၾကားလိုက္ေတာ့ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိတယ္။
အသက္၂၅-၃ဝၾကားေလာက္ရွိမယ့္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အိမ္ေသာ့တြဲေလးကိုင္ပီး က်ေနာ္တို.ေရွ.မွာလာရပ္ေနတာျမင္ရတယ္။ အသားခပ္ညိဳညိဳ အရပ္ျမင့္ျမင့္နဲ.မ်က္နာကခပ္တည္တည္ဗ်။
ရွပ္အင္းက်ီလက္ရွည္ကိုေနပူဒဏ္ကာကြယ္ဖို.အတြက္ဝတ္ထားတာေတာင္ သူ.ေရႊရင္အစုံကမို.မို.ေမာက္ေမာက္ျဖစ္ေနတာအသိသာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ထမီအဝါႏုေရာင္ေလးနဲ. ဆံပင္ရွည္ေတြ
ကိုလက္ကိုင္ပုဝါအျဖဴေလးနဲ.စည္းေႏွာင္ပီးပုခုံးအေရွ.တစ္ဖက္ျခမ္းကိုခ်ထားတယ္။ ေခါင္းေပၚမွာက ျမက္ခေမာက္ျပားျပားေလးကိုေဆာင္းလို.။ က်ေနာ္လည္းေျခဆုံးေခါင္းဆုံးအကဲခတ္ေနရာ
ကေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန္.လိုက္ပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တယ္။
အဟမ္း.. ဟုတ္က်ေနာ္ဖိုးသက္ပါ.. အဘြားေလးေမဘယ္မ်ားသြားသလဲမသိဘူးဗ်..ေဆး႐ုံမွာလား..(အဘြားေလးေမဆိုတာ က်ေနာ့္အဘိုးရဲ.ဇနီး)
က်မဟိုဖက္ၿခံကပါ.. အရီးေမေဆး႐ုံသြားပါတယ္.. ကိုဖိုးသက္လာရင္ ေသာ့ဖြင့္ေပးဖို.က်မကိုမွာထားလို.ပါ.. ညဖက္က်မွေဆး႐ုံလိုက္လာပါလို.မွာထားပါတယ္...
အာ..ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်။
အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကအိမ္တံခါးမႀကီးေသာ့ကိုဖြင့္ဖို.ျပင္ေနတုံးကာတြန္းဆရာက ေဟ့ေကာင္ငါ့ပြဲ႐ုံမွာအလုပ္ေတြက်ေနတယ္ဟ.. ညမွတစ္ခါျပန္လာပီးမင့္ကိုေဆး႐ုံလိုက္ပို.မယ္။ ခုေတာ့ငါလစ္လိုက္ေတာ့မယ္ဆိုပီး သူ.ကားေပၚတက္ပီး စက္နိုးရင္း က်ေနာ့္ကိုမ်က္စိတစ္ဖက္မွိတ္ျပတယ္။ ဟိုအမ်ိဳးသမီးဖက္ကို မ်က္စပစ္ျပတယ္။ ေသာက္ခြက္က မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ.။ က်ေနာ့္အိတ္
ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ပီး ကားေမာင္းထြက္သြားတဲ့ဒီေကာင့္ကို အသံမထြက္ပဲပါးစပ္လႈပ္ျပပီး ဆဲလိုက္ေသးတယ္။ ပီးေတာ့မွအိမ္ထဲဝင္လာမိတယ္။
ေနာက္ေဖးၿခံထဲကေရတြင္းမွာေရခ်ိဳးလိုက္ပါ.. က်မထမင္းပြဲျပင္ထားေပးပါ့မယ္.. လို.ဟိုအမ်ိဳးသမီးက က်ေနာ့္ကိုမၾကည့္ပဲေျပာတယ္။
ဘယ္လိုဟာလဲမသိဘူးဗ်။ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ.။ အဘြားေမနဲ.ဘာေတာ္လဲေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္လည္းေရလဲပုဆိုး၊ဆပ္ျပာ၊တဘက္ေတြယူပီး ေရေအးေအးေလးကိုဇိမ္နဲ.ခ်ိဳးပီးမွအိမ္ဖက္ျပန္လာခဲ့
တယ္။ က်ေနာ့္အတြက္ေနရာခ်ထားေပးတဲ့အခန္းထဲကေနအဝတ္အစားလဲပီးျပန္ထြက္လာေတာ့ ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ခုနကမိန္းမ ထမင္းပြဲျပင္ထားပီးပီ။ ေဆာင္းထားတဲ့ျမက္ခေမာက္ကိုခၽြတ္
ထားေတာ့ မ်က္နာကိုေသခ်ာျမင္ရတယ္။ မ်က္နာေၾကာတာမတင္းရင္ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ရတာေခ်ာတယ္လို.ေျပာလို.ရတဲ့မိန္းမဗ်။ ခုက်ေနာ့္ကိုေက်ာေပးထားေတာ့ ထမီအဝါႏုေလးေအာက္က
သူ.တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္းေလးကလည္း ၾကည့္ရတာမ်က္စိေအးလိုက္တာ။ ႐ုတ္တရက္ဖတ္ကနဲက်ေနာ့္ဖက္လွည့္ၾကည့္လာမွ သတိလက္လြတ္ေငးေနမိတာလူမိသလိုျဖစ္သြားလို.ရွက္သြားတယ္။
သူ.မ်က္နာလည္းရွက္ဝဲဝဲျဖစ္သြားတာေပါ့။ တစိမ္းေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဖင္ကိုမ်က္စိဇိမ္ခံေနတာေတြ.လိုက္ရတာကိုး။ က်ေနာ္လည္းအရွက္ေျပထမင္းစားပြဲကိုျမန္ျမန္ဝင္ထိုင္လိုက္ပီး
ခပ္တည္တည္နဲ.ခူးခပ္စားပလိုက္မိတယ္။
စားေသာက္ပီးေတာ့ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြကို သူမတစ္ေယာက္သိမ္းဆည္းေနတုံး က်ေနာ္ဧည့္ခန္းဖက္ထြက္လာပီး စီးကရက္တစ္လိပ္ေလာက္ဖြာရင္းထိုင္ေနမိတယ္။
ခဏေနေတာ့ သူမထြက္လာပီး ထုံးစံအတိုင္းက်ေနာ့္မ်က္နာကိုမၾကည့္ပဲ.. တေရးေလာက္အိပ္ခ်င္အိပ္ထားပါကိုဖိုးသက္..ညဖက္က်ရင္ေဆး႐ုံမွာေစာင့္အိပ္ရမယ္လို. အရီးေမကေျပာထားပါ
တယ္။ တစ္ခုခုလိုရင္ ဟိုဖက္ၿခံမွာက်မရွိပါတယ္လွမ္းေခၚလိုက္ပါလို.ခပ္တည္တည္ေျပာရင္း ျပန္သြားေရာ။ က်ေနာ္လည္းေက်ာေပးပီး ခပ္ျမန္ျမန္ေလၽွာက္သြားတဲ့ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ.ေနာက္ပိုင္း
အလွကိုေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ရင္း ဧည့္ခန္းထဲကဆက္တီခုံရွည္ေပၚလွဲအိပ္လိုက္မိတယ္။

အိပ္ယာနိုးလာေတာ့ ပူစပ္ပူေလာင္ႀကီးဗ်ာ။
ညေနေစာင္းစျပဳလာတာေတာင္ ေနေရာင္ကေတာ္ေတာ္ေလးျပင္းေသးသလိုပဲ။ အာေခါင္ေျခာက္သလိုျဖစ္ပီးေနရခက္လိုက္တာ။ ဓာတ္ဆားေလးဘာေလးႀကိဳပီးေဖ်ာ္ေသာက္ထားရင္ေကာင္းမယ္။
ဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ကိုဆြဲခၽြတ္လိုက္ပီး ထိုင္းထိုင္းမွိုင္းမွိုင္းျဖစ္ေနတာေသြးပူလာေအာင္လို. ရွဲဒိုးေဘာက္ဆင္ေလးနည္းနည္းကစားလိုက္ေသးတယ္။ တအားႀကီးေတာ့ေလ့က်င့္ခန္းမလုပ္ရဲဘူးဗ်။
နဂိုကေခၽြးတစိုစိုျဖစ္ေနတာ အားကုန္မွာေၾကာက္ရတယ္။ တလက္စထဲေရခ်ိဳးေတာ့မွဆိုပီးအိမ္ေပၚတက္ ပီးဆပ္ျပာခြက္ေတြ၊ေရလဲပုဆိုးေလးေတြယူပီး ေနာက္ေဖးၿခံဝင္းထဲကေရတြင္းကိုထြက္လာ
ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အေတြးနဲ.ကိုယ္ေလၽွာက္လာခဲ့တာသတိမထားမိလိုက္ဘူး။ ေရတြင္းေဘးကိုေရာက္မွ လူတစ္ေယာက္ေရခ်ိဳးေနတာ သတိထားမိတယ္။ ဟိုအမ်ိဳးသမီးဗ်။ ဒုကၡပဲ။ ခုမွျပန္ေကြ.သြားရ
ေအာင္လည္းမေကာင္း၊တစိမ္းမိန္းမတစ္ေယာက္နဲ.ေရတြင္းတစ္ခုမွာ၂ေယာက္ထဲေရခ်ိဳးရမွာကိုလည္းစိတ္က က်ဥ္းက်ပ္ေနတာအမွန္ပဲ။ မတတ္နိုင္ဘူးဗ်ာ။
ေရခ်ိဳးေနတာလား အမ!! လို.ေျပာရင္းျပဳံးျပလိုက္တယ္။ သူကေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္ျပ႐ုံပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ေၾကာတင္းတဲ့ဟာမဗ်။ က်ေနာ္လည္းလက္ကသယ္လာတဲ့ေရလဲေတြဆပ္ျပာခြက္
ေတြကိုေရတြင္းေဘးကအုတ္ခုံေလးေပၚတင္ရင္း အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရပုံးႀကိဳးမဲမဲေလးကိုဆြဲရင္းေရတြင္းထဲကေရငင္ေနတယ္ဗ်။ ပုံစံကိုၾကည့္ရတာ တြင္းထဲကေရကိုငင္ပီး
ပုံးလိုက္ေလာင္းခ်ိဳးေနပုံရတယ္။ ေဘးတိုက္ျမင္ေနရတဲ့သူ.ကိုယ္လုံးေလးမွာေရစိုထမီက ကပ္ေနေတာ့ေကာက္ေၾကာင္းေတြကထင္းေနတဲ့အျပင္.. ေရငင္ေနေတာ့ လႈပ္ရွားေနတာေၾကာင့္ေရစိုထမီ ေအာက္က နို.ႀကီး၂လုံးတုန္တုန္ တုန္တုန္ျဖစ္ေနတယ္။ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ထားေတာ့ ေအာက္ကတင္ပါးေလးကလည္းတစ္တစ္ရစ္ရစ္ေလးဗ်။ က်ေနာ္အာ
ေခါင္ေျခာက္လာျပန္ပီ။ ဒီတစ္ခါအာေခါင္ေျခာက္တာက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာသေဘာေပါက္တယ္မလား။ ေရခ်ိဳးမယ္ဆိုပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကလည္းဝတ္မလာေတာ့ ပုဆိုးတစ္လႊာေလးပဲ
ကာထားတဲ့ အငယ္ေကာင္ကလည္းေငါက္ကနဲထေထာင္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာတယ္။ ဖူးးးးးးး!! စိတ္ကိုမနည္းထိန္းေနရတယ္။ စိတ္ကိုထိန္းဖို.ႀကိဳးစားေနေပမယ့္ က်ေနာ့္မ်က္လုံးေတြကအဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးရဲ.ေရစိုကိုယ္လုံးေပၚမွာပဲ စုံခ်ည္ဆန္ခ်ည္ေျပးလႊားေနတယ္။ သူကေတာ့ က်ေနာ့္ကိုရွိတယ္လို.ကိုသေဘာထားပုံမရဘူး။ ေရတစ္ပုံးငင္လိုက္ ေခါင္းကေနေလာင္းခ်ိဳးလိုက္၊ေရပုံးႀကိဳးကိုေလၽွာ့ခ်လိုက္အဲ့လိုေအးေအးလူလူပဲလုပ္ေနတာဗ်။ က်ေနာ့္မွာသာစိတ္ကတေျဖးေျဖးေဖာက္ျပန္လာလို. ဟိုဒင္းျဖစ္ပီး ထိုင္ရမလိုထရမလိုကုန္းကြကြ
ႀကီးျဖစ္လာပီ။ ခုခ်ိန္သာက်ေနာ့္ဖက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာရင္ ပုဆိုးေအာက္ကေနထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနတဲ့ကိစၥျမင္ေတာ့မယ္ဗ်။
ကဲ..အရွက္မကြဲခင္ျမန္ျမန္ကာကြယ္မွဆိုပီး ခါးေလာက္ရွိတဲ့ ေရတြင္းေဘာင္နားကိုဝင္ကပ္လိုက္ရင္း...
အမ!! ေပးက်ေနာ္ေရငင္ေပးမယ္ ဆိုပီးေလာကြတ္လုပ္ပီး သူ.လက္ထဲကဆြဲတင္လက္စေရပုံးႀကိဳးေလးကိုဆြဲယူလိုက္တယ္။ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ျဖစ္ေနတဲ့ ေအာက္ကကိစၥကေရတြင္းေဘာင္နဲ.ကြယ္သြားေတာ့ အဆင္ေျပသြားတယ္။ သူ.လက္ထဲကေရပုံးႀကိဳးက်ေနာ့္လက္ထဲေရာက္လာေတာ့မွေအာက္ကေရပါလာတဲ့ေရပုံးဝိတ္ကေတာ္ေတာ္အေလး
ခ်ိန္စီးမွန္းသတိထားမိတယ္။ ဆြဲတင္မလို.လုပ္တုံး သူကအတင္းျပန္လုတယ္ခင္ဗ်။ မလိုဘူးရွင့္!! က်မဖာသာငင္ပါ့မယ္.. က်ေနာ္ကလည္း ဟာ..က်ေနာ္ဆြဲေပးမယ္.. အဲ့လိုေတြျဖစ္ၾကရင္းေရပုံး
ႀကိဳးကိုသူတစ္ျပန္ကိုယ္တစ္ျပန္လုက်ရင္း အဓိက႐ုန္း(အဲေလ) ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ေတြျဖစ္ကုန္တယ္ဗ်။ ေရအျပည့္ပါတဲ့ေရပုံးဝိတ္က ေလးပါတယ္ဆိုမွ၊ေရပုံးႀကိဳးလုပ္ထားတဲ့ သားရည္ႀကိဳးမဲမဲ
ေလးကေရေတြစက္လက္နဲ.ဆိုေတာ့ ေခ်ာထြက္သြားတာက်ေနာ့္လက္ကလႊတ္ထြက္သြားပီး သူ.လက္ထဲကိုမမိတမိပါသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္မိမိရရမဟုတ္တဲ့အျပင္ ေဆာင့္ပီးလႊတ္လိုက္သလို
ျဖစ္သြားေတာ့ ေရပုံးႀကိဳးကရႊီးကနဲ သူ.လက္ၾကားထဲက ေလၽွာထြက္သြားတာကို လိုက္ဖမ္းေနတုံး သူ.ထမီရင္လ်ားကေျပက်သြားေရာဗ်။ ခ်က္ခ်င္းဖတ္ကနဲသူ.ဘယ္ဖက္လက္နဲ. ေျပက်သြား
တဲ့ထမီကိုလွမ္းအဆြဲ ညာလက္ကဆြဲထားတဲ့ ေရပုံးႀကိဳးရဲ.ေဆာင့္ဆြဲတဲ့ဝိတ္ကိုမခံနိုင္ေတာ့ပဲ ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္ပီးေရွ.ကိုငိုက္ကနဲ ပါသြားတယ္။ က်ေနာ္လည္းလန္.သြားပီး သူ.ကိုယ္လုံးေလးကို
လွမ္းဖက္ပီးဆြဲယူလိုက္ေတာ့ ေအာက္ကေရစိုစိုျဖစ္ေနတဲ့သံမံတလင္း ေခ်ာက်ိက်ိေၾကာင့္ ၂ေယာက္သားလုံးေထြးပီး ဘိုင္းကနဲလဲသြားကေရာ။ ေရပုံးေရာႀကိဳးေရာေရတြင္းထဲျပဳတ္က်သြားတာ
ဝုန္းကနဲပဲဗ်။
သတိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ က်ေနာ္က သူ.အေပၚကိုဖိပီးလွဲေနတာဗ်။ သူလည္းေတာ္ေတာ္အီစိမ့္သြားတယ္ေနမွာ။ ေတာ္ေသးတယ္ပက္လက္လွန္လွဲက်တာေနာက္ေစ့ေတြဘာေတြ
မထိသြားလို.။ မ်က္နာေလးက ရႈံ.မဲ့ေနရွာတယ္။ ရွက္လည္းေတာ္ေတာ္ေလးရွက္သြားပီဗ်။ အင္းက်ီဗလာျဖစ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္က အိစက္စက္အထိအေတြ.ကိုခံစားေနရတာသတိထား
လိုက္မိတယ္။ ဟိုက္!! သူ.ထမီကခါးေလာက္ထိေလၽွာက် ေနတာကိုးဗ်။ ဒီၾကားထဲ က်ေနာ့္ပစၥည္းက အေခ်ာင္းလိုက္သူ.ဗိုက္ေပၚမွာဖိကပ္ထားမိေနပီ။ အမ!! ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ.. ရလား??
က်ေနာ္ေမးတာကို ျပန္မေျဖပဲ အေပၚကဖိမိေနတဲ့ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကိုတြန္းထားရင္း .. ဖယ္ေတာ့ရွင္..ဖယ္ေတာ့လို. ေတာင္းပန္ေနတဲ့အသံေလးနဲ.ေျပာေနရွာတယ္။ စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားေနရွာ
ေတာ့သူ.ႏႈတ္ခမ္းပါးလ်လ်ေလးေတြကတဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္။ ခ်က္ခ်င္းအားနာသြားပီး ဖယ္ေပးဖို.လက္၂ဖက္ကိုစုံေထာက္ပီး က်ေနာ့္ကိုယ္လုံးကိုႂကြလိုက္ေတာ့... .... .... ... .... .....
ဖိုးသက္!! ေဟ့ေကာင္... ဖိုးသက္.. ဘယ္မွာလဲဟ!! ငါလာပီေလ..ဖိုးသက္..
အဲ့လိုေအာ္သံနဲ.အတူ အိမ္ေနာက္ေဖး ၿခံဝန္းထဲ လူတစ္ေယာက္ေလၽွာက္လာတဲ့အသံၾကားရတယ္။ ဟိုက္!! သြားပီဆရာ.. က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ခုျဖစ္ေနတဲ့ပုံကိုလည္းခင္ဗ်ားတို.စဥ္းစားၾကည့္ဦး
ဘာလုပ္ေနသလိုလို..ဘာဂလိုတိုတိုအေနအထားႀကီး။ ေတာ္ေသးတာတစ္ခုက ေရတြင္းရဲ.ဒီဖက္ကြယ္ေနတဲ့အျခမ္းမွာျဖစ္ေနလို.ဗ်။ ဒါဟိုေကာင္ ကာတြန္းဆရာရဲ.အသံဆိုတာက်ေနာ္သိတယ္။
ထလိုက္လို.ေရတြင္းနားကပ္လာရင္ျမင္ေတာ့မယ္။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ေအာက္က ဟိုအမ်ိဳးသမီးကလည္းခ်က္ခ်င္းထိတ္လန္.ေနတဲ့အရွက္မ်က္နာနဲ.ျဖစ္ေနပီ။ ဟိုသူေတာင္းစားကေရတြင္းနဲ.
ေျခလွမ္း ၄-၅-၁ဝလွမ္းနားအထိေရာက္လာပီး က်ေနာ့္ကိုေအာ္ေခၚေနတာဆိုေတာ့ကပ္လၽွက္ကေလး။ က်ေနာ္က လက္ခြပီးေထာက္ထားတဲ့ေနရာကေန ေအာက္က သူမကိုတိတ္တိတ္ေနဆိုတဲ့
အမူအရာလုပ္ျပေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပတယ္။ ဟိုေကာင့္ေျခသံတေျဖးေျဖးေဝးသြားပီး အိမ္ေရွ.ဖက္ကိုျပန္ထြက္သြားမွ က်ေနာ္ေအာက္ကိုငုံ.ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ဗလာက်င္းေနတဲ့ ေရႊရင္ၿဖိဳးဖ်ႏွစ္မႊာ
ကခပ္ထြားထြားေလး လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးဗ်။ က်ေနာ္ငုံ.ၾကည့္တာခ်က္ခ်င္းသတိထားမိသြားပီးခါးနားကိုေလၽွာက်ေနတဲ့ သူ.ေရစိုထမီေလးကို ဖတ္ကနဲဆြဲတင္ပီး သူ.နို.၂လုံးကိုကာဖို.ႀကိဳးစားတယ္
ပီးေတာ့မွ ဖယ္ပါေတာ့ရွင္... က်မရွိႀကီးခိုးပါတယ္လို. တုန္တုန္ရီရီေျပာလာမွ သတိဝင္လာပီး.. ေဆာရီးအမရယ္...ေဆာရီးဆိုပီးဖယ္ေပးလိုက္မိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းထလိုက္ရင္း အုတ္ခုံေပၚက
သူ.တဘက္ကိုယူျခဳံ၊ဆပ္ျပာခြက္ကေလးကိုယူပီး တဖက္ၿခံဖက္လစ္ကနဲထြက္ေျပးသြားေရာဗ်ာ။
ဖူးးးး!! က်ေနာ့္မွာသာတစ္ေယာက္ထဲ ေရတြင္းေဘးမွာငုတ္တုတ္ေလးထိုင္လို. ရင္တလွပ္လွပ္နဲ.က်န္ေနခဲ့တာေပါ့။

ျပဳတ္က်သြားတဲ့ႀကိဳးတပ္လၽွက္ေရပုံးကို ျပန္ဆြဲတင္ပီး ေရကိုျမန္ျမန္ပီးေအာင္ခ်ိဳးေနတုံး ဟိုေကာင္ကာတြန္းဆရာျပန္ေရာက္လာျပန္တယ္။
ဟမ္! ခုနကမင့္ကိုဒီနားထိလာေအာ္ပီးငါလာရွာတာမေတြ.ပါလားကြ.. တဲ့
ကိုယ္ေပ်ာက္ေနလို.ေဟ့ .. လို.ေငါ့ေတာ့ေတာ့ျပန္ေျပာရင္းေရကိုခပ္သြက္သြက္ေလးခ်ိဳးရင္းလက္စသတ္လိုက္တယ္။ ညေနေစာင္းပီဆိုေတာ့ေဆး႐ုံကိုလူနာေစာင့္အိပ္ဖို.သြားမွ။
သူငယ္ခ်င္းရဲ.ဂ်စ္ကားေလးနဲ.ေဆး႐ုံကိုေရာက္သြားပီး ဟိုရွာဒီရွာလိုက္ရွာေနရေသးတယ္။ ေနာက္ဆုံးေဆး႐ုံႀကီးအေဆာင္(၂)ရဲ. အေပၚထပ္ေထာင့္ဆုံးက ပိုက္ဆံေပးရတဲ့သီးသန္.အခန္းထဲမွာ
က်ေနာ့္အဘိုးဂြစာႀကီးကိုသြားရွာလို.ေတြ.ကေရာဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
အဘြားေလးေမက ကုတင္ေဘးမွာထိုင္လို.မ်က္နာကသိပ္မေကာင္းရွာဘူး။ သား!! မင့္အဘိုး ႀကီးမိုက္ႀကီးကိုၾကည့္ပါဦးဆိုပီး ငိုရွာတယ္။
မေတြ.တာၾကာတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးတစ္ေယာက္ေဆး႐ုံသံကုတင္ေလးေပၚမွာပက္လက္ကေလး။ နဖူးကေတာ္ေတာ္ေျပာင္ေနရွာပီ၊ မုတ္ဆိတ္ေတြ၊ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြနဲ.ေသခ်ာၾကည့္ေလေလ ပစၥည္းမဲ့
ေခါင္းေဆာင္ႀကီး လီနင္နဲ.တူေလေလပဲ။ လူကသာတစ္ကိုယ္လုံးပိုက္ေတြတန္းလန္းျဖစ္ေနတာ..က်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္တဲ့မ်က္လုံးက အရင္ကလိုခပ္မာမာပဲဗ်။ အဘြားေလးေမကိုႏွစ္သိမ့္ပီးက်ေနာ့္
ေဘာ္ဒါရဲ.ဂ်စ္ကားနဲ.ျပန္လိုက္ပို.ေပးလိုက္ဖို.စီစဥ္ေပးလိုက္တယ္။ ညဖက္တစ္ခုခုအေရးေပၚအတြက္ စပါယ္ရွယ္နာ့စ္တစ္ေယာက္ေခၚထားတယ္၊က်ေနာ္က ဘိုးေတာ္ေသာင္းက်န္းရင္ေဘးကထိန္းေပးဖို.ေစာင့္အိပ္ရမယ္လို.မွာသြားတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေစာေသးလို.ငွါးထားတဲ့သူနာျပဳဆရာမ ေရာက္မလာေသးဘူးတဲ့။ က်ေနာ့္အဘိုးက
ဆီးခ်ိဳေကာႏွလုံးေကာရွိေနတာကို ရွပ္ကီသြားခ်လိုက္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲမသိေတာ့ပဲ ခုလိုအေျခေနျဖစ္သြားတာလို.ေျပာတယ္။ ခုဆီးမသြားနိုင္ျဖစ္ပီး ဆီးပိုက္တန္းလန္း၊လက္ဖ်ံမွာလည္း
ေဆးပုလင္းေတြခ်ိတ္ထားရပီ။ ေတာ္ေသးတယ္ရထားတဲ့အခန္းက အစြန္ဆုံးက်လို.ျပဴတင္းေပါက္ေတြဖြင့္ထားရင္ေလဝင္ေလထြက္မဆိုးဘူး။ အဘိုးရဲ. ကုတင္ေဘးကခုံရွည္မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္
ရင္းမွိန္းေနတဲ့သူ.ကိုက်ေနာ္ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ အင္း.. က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မမွီလိုက္ေပမယ့္ ၾကားဖူးသမၽွ ဒီအဘိုးအေၾကာင္းကေတာ့ အံ့ၾသစရာေတြဗ်။
က်ေနာ္တို.တစ္ၿမိဳ.လုံးခုထိသူ.အေၾကာင္းေျပာပီးရယ္ၾကတုံး။ ေတာ္ေတာ္ဂြတိုက္တဲ့လူႀကီး။
ခုသူ.ဇနီးဘြားေလးေမက က်ေနာ္တို.ၿမိဳ.ကိုတာဝန္က်လာတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမေလးေပါ့။ အဲ့ဒါကိုေတာျပန္သူပုန္ အလံနီႀကီးဆိုပီး လူတိုင္းလန္.ရတဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးကရည္းစားစာေပးတယ္။
ေက်ာင္းစိမ္းေလးနဲ.ဆရာမေလးကိုလမ္းက ေစာင့္ပီး ဆရာမေလးေရွ.ကပိတ္ရပ္ပီး ေဟ့..ေနဦး..ေရာ့ဆိုပီး ေလသံမာႀကီးနဲ.သူ.စာကိုထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ဘြားေလးေမက ဒါဘာလဲလို.ေမးသတဲ့
ဘာရမလဲ..ရည္းစားစာနင့္အတြက္ဆိုပီး က်ေနာ့္အဘိုးကပိတ္ေဟာက္ေသးတယ္ဆိုပဲ။ အို!! မယူနိုင္ပါဘူးရွင္ ဆိုပီးျပန္လည္းေျပာေရာ.. က်ေနာ့္အဘိုးကေဒါသူပုန္ထေတာ့တာပဲ။ စာကိုအစိပ္
စိပ္အႁမြာႁမြာျဖစ္ေအာင္ဆြဲျဖဲလိုက္ပီး.. -ီး မွမယူခ်င္ေနကြာတဲ့.. ငါ့မွာေတာ့သူ.ကိုျမတ္နိုးလြန္းလို.တစ္ညလုံးမအိပ္ပဲထိုင္ေရးလာတာ ဆိုပီး ေတာက္ အက်ယ္ႀကီးေခါက္ပီးလွည့္ထြက္သြားေရာတဲ့
ဗ်ာ။ ဘယ္ႏွယ့္လူလဲမသိပါဘူးဗ်ာ။ အဲ့ဒါကိုၾကားတဲ့ေဘးကေအာင္သြယ္ေတြက လူရိုးလူေကာင္းႀကီးပါဘာညာနဲ. ၀ိုင္းပီးေလွာ္ေပးရင္းႀကိဳက္သြားၾကတာလို.ေျပာတာပဲေလ။ ရွိေသးတယ္... ....
ေနာက္ဆက္တြဲက..သမီးရည္စားျဖစ္ေတာ့အဲ့ဒီေခတ္က ေရွးဆန္တယ္မလားသိုသိုသိပ္သိပ္ကေလးေနရတဲ့ေခတ္ကိုး။ အဲ့ဒါခ်ိန္းေတြ.ၾကေတာ့ ဘြားေလးေမက လူျပတ္တဲ့ေနရာမသြားရဲပါဘူး
လို.ျငင္းေတာ့ ေဒါကထြက္လာတဲ့က်ေနာ့္အဘိုးက လက္ကိုအတင္းဆြဲပီး ၿမိဳ.လယ္ေခါင္က ႐ုပ္ရွင္႐ုံအတက္အဆင္းေလွကားမွာ သြားထိုင္ေရာ။ ပီးေတာ့ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲလက္ကေလးကိုင္၊ပါးကေလးကိုင္လုပ္ပီးခ်ိန္းေတြ.ေနတာ..တစ္ၿမိဳ.လုံးကျမင္ပီး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ကုန္ေရာတဲ့။ ဒါနဲ.ပဲ လူေတြသိကုန္ပီးျမန္ျမန္ညားသြားတယ္လို.ၾကားဖူး
တယ္ဗ်။
ခုက်ေနာ္နဲ.ထိပ္တိုက္ေတြ.ေနပီဗ်။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘိုးႀကီးမွိန္းေနတယ္။ နိုးလာရင္ေတာ့မလြယ္ဘူး။ ဒီတိုင္းငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရင္း ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ.ညမိုးခ်ဳပ္စျပဳလာပီ။
ဟိုေကာင္က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကို ဖတ္စရာစာအုပ္ကေလးဘာေလးနည္းနည္းပါးပါးလာပို.ပါလို.မွာလိုက္တာ ခုထိလဲမလာေသးဘူးဗ်ာ။ ၾကာလာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲငုတ္တုတ္ႀကီး ပ်င္းလာပီ။
အဘိုးကလည္း တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္ဘူး။ အခန္းထဲမွာလဲနည္းနည္းပူလာပီဗ်။ က်ေနာ္အေပၚကထပ္ဝတ္လာတဲ့ရွပ္လက္ရွည္အျဖဴကို ခၽြတ္လိုက္ပီး အခန္းနံရံက သံေခ်ာင္းတစ္ခုမွာခ်ိတ္
လိုက္တယ္။ စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္နဲ.မွေတာ္ေတာ္ေလးေအးသြားတယ္။
ရိပ္ကနဲ အခန္းဝမွာလူတစ္ေယာက္ကိုေတြ.လိုက္လို.လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ...
ထမီအနီရဲရဲ..ခါးတိုအင္းက်ီအျဖဴဆြတ္ဆြတ္ကေလးနဲ.သူနာျပဳဆရာမေလးတစ္ေယာက္ဗ်။ မ်က္နာဝိုင္းစက္စက္ကေလးကခ်ိဳျပဳံးေနတာ လွမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့က်ေနာ့္ ရင္ထဲမွာေတာင္ေအးစိမ့္
သြားတာပဲဗ်ာ။ ရင္ခြင္ထဲမွာစာအုပ္ထူထူေလး၂အုပ္ကိုေပြ.ထားရင္းအခန္းထဲဝင္လာတယ္။ စာအုပ္ေတြေပြ.ထားတဲ့လက္ဖ်ံေလးေတြက ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလးေတြ။ အရပ္ကေလးကမနိမ့္မျမင့္
နဲ.ယူနီေဖာင္းနဲ.႐ုပ္ကေလးနဲ.ဟပ္ေနတာၾကည့္လို.အေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်။
ဦးရဲျမင့္.. ရဲ.လူနာေစာင့္လားရွင္!! အန္တီႀကီး ဒီညေစာင့္မအိပ္ဘူးေပါ့..ဟုတ္လား!!
က်ေနာ့္မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ကုတင္ေဘးတစ္ဖက္မွာဝင္ရပ္ပီး အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာတယ္။ ေခ်ာလိုက္တာဗ်ာ။ က်ေနာ့္မွာ ဆရာမေလးရဲ.႐ူပါ႐ုံအဖမ္းစားခံထားရေတာ့ စကားျပန္မေျပာ
နိုင္ပဲေခါင္းၿငိမ့္ျပ႐ုံပဲတတ္နိုင္ေတာ့တယ္။ သူ.လက္ထဲကစာအုပ္ေတြကို ခုံအရွည္ေပၚခ်လိုက္ပီး အဘိုးလက္ေမာင္းကို ကိုင္ရင္းေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတြဘာေတြတိုင္းဖို.ျပင္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ရင္တဆတ္ဆတ္ခုန္ေနပီ။ အနီေရာင္နတ္သမီးေလးနဲ. တစ္ညလုံးတူတူ ေစာင့္အိပ္ရေတာ့မွာေလ။ မႀကီးမငယ္နဲ.ေျခတုန္လက္တုန္ေတာင္ျဖစ္လာတယ္ဟီး။ သူမလုပ္စရာရွိတာေတြဟိုလုပ္ဒီ
လုပ္ လုပ္ပီးတာနဲ.က်ေနာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္ပီး..
အကို!! အျပင္ေတြဘာေတြသြားခ်င္သြားေနာ္ရတယ္.. ဦးရဲျမင့္ကိုျပဳစုဖို.ကက်မတာဝန္ယူထားတာ..ေဆး႐ုံဝန္းထဲမွာလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြဘာေတြရွိတယ္..သြားထိုင္လို.ရတယ္
လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာေန...ဆိုပီး ျပဳံးျပဳံးေလးေျပာပီး ခုံရွည္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ရင္း သူယူလာတဲ့စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္ကိုဖြင့္ပီးဖတ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္မွာခုထိေသာက္အႀကီးလိုပဲ စကားတစ္လုံးမွ
ျပန္မေျပာျဖစ္ေသးဘူး။ က်ေနာ့္အေရွ.မွာကိုယ္လုံးကိုမတ္မတ္ကေလး လုပ္ပီးစာဖတ္ေနတဲ့ ဆရာမေလးကိုမသိမသာခိုးခိုးၾကည့္ပီး ရင္ခုန္ေနတယ္။ အနီးကပ္ၾကည့္မွေတာ္ေတာ္ေလး လွမွန္းပို
သတိထားမိတယ္ဗ်။ စာအုပ္ဖတ္ရင္းမ်က္ေမွာင္ၾကဳံ.ထားေတာ့ မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကတြန္.တြန္.ေလးျဖစ္ေနတာ၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို လၽွာနဲ.သပ္လိုက္တာ၊ အသက္ရႉလိုက္တိုင္း
ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္သြားတဲ့ ခါးတိုအင္းက်ီၾကပ္ၾကပ္ေလးေအာက္က ႐ုန္းကန္ႂကြတက္မတတ္ျဖစ္ေနတဲ့ ရင္ခ်ီခ်ီေလးရယ္.. က်ေနာ္ေတာ့စိတ္ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားေနပီဗ်။ အဘိုးေနရာမွာက်ေနာ္
ပဲလူနာတက္လုပ္ပလိုက္ခ်င္ပီ။
သူနာျပဳဆရာမေလးကသူ.စာအုပ္ထဲဘယ္ေလာက္စိတ္ဝင္စားေနလဲဆိုတာ က်ေနာ္သူ.ကိုေသခ်ာအကဲခတ္ပီး ေခၚေတာအၾကည့္နဲ.ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာေတာာင္သတိမထားမိဘူး။
အခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ လူနာအဘိုးရဲ.အသက္ရႉသံရယ္၊ဆရာမေလးရဲ.စာရြက္လွန္တဲ့အသံတဖ်တ္ဖ်တ္ရယ္ကလႊဲပီးတိတ္ဆိတ္ေနတာေပါ့။ က်ေနာ့္ဖာသာ ဆရာမေလးကိုခိုးခိုးၾကည့္ပီး
ဖီးလ္တက္ေနတုံး .. ဟိုေကာင္သူေတာင္းစားကာတြန္းဆရာျပန္ေရာက္လာတယ္။ ထမင္းသြားစားမယ္ဖိုးသက္ေရဘာညာဆိုပီး လာေခၚေရာ.. က်ေနာ့္ကိုစကားေျပာရင္းနဲ. ဆရာမေလးကိုျမင္
သြားေတာ့ မေအေပးက မခ်ိဳမခ်ဥ္ၿပီတီတီျဖစ္သြားတယ္။
ဆရာမ..က်ေနာ္ထမင္းသြားစားလိုက္ဦးမယ္ခင္ဗ် လို.ေျပာရင္း ဒီေကာင့္ကိုအတင္းဆြဲေခၚလာရတယ္။
ထမင္းဆိုင္ေရာက္ေတာ့.. ေမာင္ရင့္စပါယ္ရွယ္နာ့စ္ကေလးက အႏွိပ္ကေလးဗ်ဆိုပီး တဟီးဟီး လုပ္ေနလို. က်ေနာ္ကဦးေအာင္စစ္ေၾကျငာထားရေသးတယ္။ ငါေႂကြေနပီသူငယ္ခ်င္းရာ..
အဲ့ဒါငါရင္းႏွီးေအာင္ဒီညပဲခ်က္ခ်င္း အင္ထရိုဝင္ေတာ့မယ္။ လိုအပ္တဲ့ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေလး ရွာေပးေနာ္ဆိုပီးႀကိဳကာကြယ္ထားလိုက္တယ္။ စားေသာက္ပီးတာနဲ.ညေရးညတာလိုမယ္ထင္တာ
ေလးေတြဝယ္ပီး ဒီေကာင္ယူလာတဲ့စာအုပ္၃-၄အုပ္နဲ.၊စီးကရက္ဗူးကိုအိတ္တစ္လုံးထဲထည့္ပီး ေဆး႐ုံေပၚျပန္တက္လာခဲ့တယ္။ ဒါေတာင္ဟိုေကာင္က အေပၚထိလိုက္ပို.ရမလားဆိုပီး လုပ္ေသး
တာ။ ဟာ.. မလိုပါဘူးဆိုပီးမနည္းႏွင္လႊတ္လိုက္ရတယ္။

အခန္းေလးထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ သူနာျပဳဆရာမေလးေခ်ာေခ်ာေလးကျပဳံးျပတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚလက္ညိဳးတင္ပီးရႉးတိုးတိုးဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္ျပလို.က်ေနာ္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။
အဘိုးႀကီးကတရႉးရႉးနဲ.အိပ္ေပ်ာ္ေနတုံးပဲ။ က်ေနာ္လည္းကုတင္ေဘးတစ္ဖက္ကဆရာမေလးရဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဖက္က ခုံရွည္မွာဝင္ထိုင္လိုက္ပီး ဟိုေကာင္ေပးသြားတဲ့စာအုပ္ေတြကိုထုတ္ရင္း
အပ်င္းေျပအခ်ိန္ကုန္ေအာင္ဖတ္ဖို.စာအုပ္ေရြးေနမိတယ္။ ခ်ားလ္စ္ဒစ္ကင္းရဲ. Great Expectations: ပ်င္းစရာႀကီးဖတ္ရင္းအိပ္ငိုက္လာမယ္။ Jack Londonရဲ. The Sea-Wolf: အိုေကဗ်ာ..
ဖတ္ခ်င္လို.လိုက္ရွာေနတာၾကာပီ။ စာအုပ္ကိုစဖတ္လိုက္တာ စိတ္အေတာ္ႏွစ္သြားတယ္။ တေစၧဆိုတဲ့ပင္လယ္ဓားျပသေဘာေပၤၚမွာ ဝံပုေလြလာဆင္ဆိုတဲ့ဓားျပဗိုလ္ႀကီး ၾကမ္းေနပီ။ စာေရးဆရာ
လူယဥ္ေက်းေလး George Leach တစ္ေယာက္ စာတတ္ေပတတ္ဓားျပႀကီး Wolf Larsen:ရဲ.ပညာေပးတာခံေနရပီ။ဇတ္ရွိန္ေတာ္ေတာ္တက္လာတယ္။
အကို..ေကာ္ဖီေသာက္မလား..က်မေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေသာက္မလို.တလက္စထဲတစ္ခြက္ပိုေဖ်ာ္လိုက္မယ္..
အဲ့လိုေလသံေလးနဲ.ေျပာသံၾကားလို.ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ဆရာမေလးကျပဳံးျပဳံေလးၾကည့္ပီး ေမးေနတာေတြ.လို.ကမန္းကတမ္းေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္မိတယ္။ ကုတင္ေဘးက ဗီရိုပုေလးေပၚမွာေရ
ေႏြးဓာတ္ဗူးေတြ၊ေကာ္ဖီမႈန္.ေတြအသင့္ရွိေနတာကိုမတ္ခြက္၂ခြက္ထဲထည့္ပီး သူမေဖ်ာ္ေနတာကို ေငးၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ေဖ်ာ္လို.ရလာေတာ့ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ထပီး ဆရာမေလးဆီကယူဖို.
ကုတင္တစ္ဖက္ျခမ္းသူမအနားကိုသြားလိုက္တယ္။
ေက်းဇူးပါခင္ဗ်!! လို.တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ေတာ့ ခ်စ္စဖြယ္သြားတက္ကေလးေပၚေအာင္ျပဳံးျပတယ္။
က်ေနာ္လည္းေကာ္ဖီမတ္ခြက္ေလးကို ကိုင္ရင္းျပဴတင္းေပါက္နား မွာသြားရပ္ပီး တစိမ့္စိမ့္အရသာခံေသာက္ေနမိတယ္။ ေကာ္ဖီကုန္ေတာ့မွ ခြက္ကို ဗီရိုေလးေပၚျပန္တင္ထားလိုက္ရင္းဆရာမ
ေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ကိုလက္တစ္ဖက္က ကိုင္ရင္းစာအုပ္ထဲစိတ္ဝင္စားေနတယ္ခင္ဗ်။ က်ေနာ္ကထိုင္ေနတဲ့သူ.ကိုအေပၚစီးက မိုးထားေတာ့ သူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္နာမည္ကိုျမင္
ေနရတယ္။ဆရာလင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ဘာသာျပန္တဲ့ ရဲေခါင္ေပ်ာက္က်ား အာနက္စတိုေခ်ေဂြဗားရားဆိုပါလားဗ်။ အမယ္..ဒီသူနာျပဳဆရာမေလးက ေတာ္လွန္ေရးသမားအတၳဳပတၱိေတြ..ဖတ္
ေနပါလား။
က်ေနာ္သူ.စာအုပ္ကိုငုံ.ၾကည့္ေနတာသတိထားမိလို.လားမသိဘူး ေမာ့ၾကည့္လာတယ္။
က်ေနာ္ခ်က္ခ်င္းျပဳံးျပပီး.. ေလသံတိုးတိုးနဲ. လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းကိုေဆးကုဖို.ထက္တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ကိုေဆးကုဖို.က်ေနာ္ပိုပီးစိတ္ဝင္စားတယ္ဗ်ာလို.ေျပာလိုက္ေတာ့ အံ့ၾသပီးဝမ္း
သာသြားတဲ့ပုံစံေလးနဲ.မ်က္ခုံးပင့္သြားတယ္။ ဟဲဟဲ.. အဲ့ဒါသူဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ထဲကလက္တင္အေမရိကန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေျပာတဲ့စကားေလဗ်။ က်ေနာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ဖူးတဲ့စာအုပ္ကိုး။
ဖတ္လက္စ စာမ်က္နာကိုအသာေလးေခါက္ပီးမွတ္ထားလိုက္ရင္း သူမစာအုပ္ကိုပိတ္လိုက္တယ္။
ဟ!! အကိုက ဒီလိုစာအုပ္ေတြဖတ္တယ္ေပါ့? ေလသံေလးနဲ.စကားလွမ္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္လည္းသူ.ေဘးကနားကိုဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း...
က်ေနာ့္ အႀကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ.. အလြတ္ရတဲ့အခန္းေတြေတာင္ရွိေသးတယ္.. မိန္းကေလးေတြဒီလိုစာအုပ္ဖတ္တာမျမင္ဖူးပါဘူး..
အင္း..က်မက ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ေတြမႀကိဳက္ဘူးသိလား ..ဒီလိုစာအုပ္ေတြဆိုအ႐ူးအမူးပဲရွင့္!!
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ၀ါသနာတူစကားဝိုင္းေလးျဖစ္သြားေရာဗ်ာ။
သိတယ္မလား။ စာအုပ္ဂ်ပိုးေတြက ခ်က္ခ်င္းရင္းႏွီးတတ္တာကိုးဗ်။ တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္လည္း အထင္ႀကီးသလို ဖတ္ထားသမၽွအျပန္အလွန္ေတြေဆြးေႏြးရင္း အလိုလိုေပ်ာ္လာတာကိုးေနာ္။ က်ေနာ့္ေသာက္က်င့္ကလည္း သိတယ္မလား။ စကားနည္းနည္းေျပာၾကည့္တာနဲ. တဖက္လူဘာႀကိဳက္လဲဆိုတာခ်က္ခ်င္း ခန္.မွန္းနိုင္တာကိုးဗ်။ ဆက္ပီးတိုးတိုး
တိုးတိုးနဲ.စာအေၾကာင္းေပအၾကာင္းဆက္ေျပာလိုက္ၾကတာ မနက္၅နာရီ အဘိုးနိုးလာမွ ရပ္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ၂ေယာက္စလုံးသိသိသာသာေပ်ာ္သလိုျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဒါကစာသမားေတြပဲနား
လည္မယ့္ခံစားခ်က္ေလ။
မနက္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမေလးျပန္သြားတယ္။ ျပန္ခါနီး... ညမွျပန္ေတြ.မယ္ေနာ္ အကို ဆိုပီးအိပ္ခ်င္မူးတူးအျပဳံးေလးနဲ.ႏႈတ္ဆက္သြားေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အိပ္ယာနိုးလာပီျဖစ္တဲ့အဘိုးကို ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳေပးရင္း ဆရာမေခ်ာေခ်ာေလးနဲ.ေလေပး ေျဖာင့္သြားတဲ့ အတြက္ ေက်နပ္ပီးမ်က္နာက စပ္ျဖဲျဖဲျဖစ္ေနတယ္။ မနက္၆.၃၀
ေလာက္က်ေတာ့ အဘြားေလးေမေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါပဲ လိုက္ပို.ေပးတာေပါ့။ သားေလး!! အိမ္ျပန္ပီး အိပ္ေတာ့ဆိုတာနဲ. ဟုတ္ကဲ့ဆိုပီး ကာတြန္းဆရာနဲ.၂ေကာင္သားေဆး႐ုံ
ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္။ အိမ္ကိုတိုက္ရိုက္မျပန္ေသးပဲ ၿမိဳ.ထဲမွာ မနက္စာဝင္စားရင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ဘယ္လိုလဲမေန.ညက အေျခေနဆိုတဲ့ ကာတြန္းဆရာရဲ.အင္တာဗ်ဴးကို မွိုရတဲ့
မ်က္နာနဲ.က်ေနာ္က ေတာ္ေတာ္ခရီးေပါက္ေနပီဟ လို.ႂကြားမိေသးတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္လာေတာ့ တံခါးမႀကီးဖြင့္ထားတာေတြ.တယ္။ ဟိုေကာင္ကအလုပ္ရွိေသးတယ္ မင္းလည္းအိပ္လိုက္ဦးဆိုပီး က်ေနာ့္ကိုဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ခ်ေပးပီးတာနဲ.လစ္သြားေရာ။
ဗိုက္ကေလးလာေတာ့ လူလည္းအိပ္ငိုက္လာပီ။ အိမ္ထဲမွာဘယ္သူမွ မျမင္တာနဲ.အေပၚကရွပ္ကိုခၽြတ္ ပလိုက္ပီးစြပ္က်ယ္ပဲခ်န္ထားလိုက္တယ္။ ေအာက္ကပုဆိုးကိုလည္း ခၽြတ္ခ်ပလိုက္ပီး
ေဘာင္းဘီတိုနဲ.အိမ္ေပၚထပ္တက္တဲ့ အိမ္အတြင္းဖက္ေလွခါးရင္းေအာက္က ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚ ပက္လက္လွန္လွဲပီးအေညာင္းဆန္.ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ဗ်ာ... ... ... ...
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာအိပ္ေပ်ာ္ေနမိလဲမသိဘူး။
ပူအိုက္အိုက္နဲ.ေခၽြးေစးေတြျပန္လာလို.နိုးလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းမထေသးပဲမွိန္းေနရင္း.. က်ေနာ္တက္အိပ္ေနတဲ့ ကြပ္ပ်စ္ေျခရင္းဖက္မွာ လူရိပ္တစ္ခုေတြ.လို.မ်က္လုံးေသခ်ာမဖြင့္ပဲ ခပ္ေမွးေမွး
လုပ္ထားရင္းလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ... .... .... ....
... .... .... .... ..... ....
..... .... .... ..... .... .... .... .....
..........................................................

အိမ္အတြင္းဖက္ေလွခါးရင္းေအာက္နားမွာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေမွာင္ပီး ၀ိုးတဝါးျဖစ္ေနတယ္ဗ်။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေသးေတာ့ ေသခ်ာမျမင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဆံပင္ရွည္ရွည္ကိုေသခ်ာစည္းေႏွာင္ထားပီး ရင္ဘတ္အေရွ.ဖက္ခ်ထားတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္ဆိုတာ
သတိထားမိလိုက္တယ္။ ဟ!! က်ေနာ္အိပ္ေနတဲ့ ေျခရင္းမွာလာပီးဘာကိစၥ မတ္တပ္လာရပ္ေနရတာလဲမသိဘူးဗ်။ ဒါဟိုဖက္ၿခံက မေန.ကေရတြင္းမွာဘာညာျဖစ္ခဲ့တဲ့အမ်ိဳးသမီးဆိုတာေသခ်ာ
တယ္။ ျပႆနာပဲ။ က်ေနာ္ကေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ. အိပ္ေနမိတာဗ်။ ဒါကိုက်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ထင္ပီး လာရပ္ၾကည့္ေနတာလား။ ဘာလာလုပ္ေနတာလဲေတြးရခက္ႀကီး။ အေရးထဲအိပ္ယာ
နိုးနိုးခ်င္းထုံးစံအတိုင္း ရႉးကေပါက္ခ်င္လာပီ။ ဆီးအိမ္ကိုတင္းေနတာပဲ။ေနရခက္လိုက္တာဗ်ာ။ ဒီမိန္းမဘာျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး။ တစိမ္းေယာက်္ားေလး ကိုဒီလိုခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ၾကည့္တယ္ဆို
တာၿမီးေကာင္ေပါက္မေလးေတြလုပ္တဲ့အလုပ္ေလ။ ခုဟာက က်ေနာ့္ပုံစံကိုလည္းၾကည့္ဦး ဝတ္ထားတာက စြပ္က်ယ္နဲ.ေဘာင္းဘီတိုေလး၊ အိပ္ေနတဲ့ပုံစံက ပက္လက္ႀကီးျဖဲကားေနတာဗ်။
ဒီၾကားထဲေဘာင္းဘီတိုကအေပၚကို လိပ္ပီးေပါင္ဂြၾကားနားေရာက္ေနေတာ့ ရႉးေပါက္ခ်င္ေနတဲ့ ေအာက္ကအငယ္ေကာင္ကထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနတာေလ။
ကဲဗ်ာ!! မတတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ရႉးကလည္းတအားကိုေပါက္ခ်င္ေနပီ။
အင္းးးး ...အားးးးး ဆိုပီး နိုးေတာ့မလိုလိုထေတာ့မလိုလိုလုပ္ပလိုက္တယ္။ လွစ္ကနဲအဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးက်ေနာ့္ေျခရင္းမွာရပ္ေနရာကေန မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ထြက္ေျပးသြားကေရာ။ အဲ့ဒါကိုျမင္ေတာ့မွ
သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့တယ္။ အသာေလးထထိုင္ပီး ေခၽြးေတြရႊဲနစ္ေနတဲ့ စြပ္က်ယ္ကိုခၽြတ္ပီး အင္းက်ီတုံးလုံး ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ. အိမ္ေနာက္ဖက္ကအိမ္သာဆီသုတ္သုတ္ေလးေျပးလာခဲ့တယ္။
တင္းေနတဲ့ကိစၥကိုရွင္းပီးေတာ့မွ အိမ္မႀကီးဖက္ျပန္လွည့္လာပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္တခ်က္ေလာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုနကမိန္းမထမင္းပြဲျပင္ေနတာေတြ.ရတယ္။
ကိုဖိုးသက္ထမင္းစားလို.ရပါပီ.. လို.က်ေနာ့္ကိုမၾကည့္ပဲလွမ္းေျပာတယ္။ အမယ္..ခုနကသူမဟုတ္သလိုပဲဗ်။ က်ေနာ္လည္းေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ. မီးဖိုေခ်ာင္ေဘစင္မွာမ်က္နာသစ္လိုက္ပီး
ထမင္းစားပြဲမွာဝင္ထိုင္၊ သူခူးထားတဲ့ထမင္းပန္းကန္ကိုဆြဲယူပီးစားေနရင္း ေသေသခ်ာခ်ာကို ေပၚတင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ပုံစံကိုၾကည့္တာနဲ.သိသာတယ္ဗ်။ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာ မ်က္နာမွာ
ေပၚလြင္ေနတယ္။ ဟင္းေတြခူးခပ္ထည့္ေပးေနတဲ့ပုံစံကကိုကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနတာေလ။ ရွန္သားအင္းက်ီ အပါးေလးဝတ္ထားတယ္။ အသက္ရႉတာျမန္ေနေတာ့ (ခုနကလူမိမလိုျဖစ္သြားတာကိုး)
မို.ေမာက္ေနတဲ့ရင္အစုံက ႏွိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတာကို က်ေနာ္လည္းေသခ်ာမ်က္စိအရသာခံၾကည့္ေနမိတယ္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ သြယ္လ်လ်ေလးေပမယ့္ တင္ပါးကငြါးစြင့္စြင့္ေလးနဲ.
ထြားတယ္။ ဆံပင္ကေတာ္ေတာ္ရွည္ရွည္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး။ ျခဳံၾကည့္ရင္ ညိဳေခ်ာေလးလို.ေျပာလို.ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ မ်က္နာက မ်က္နာေသႀကီး။ ခုမီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ၂ေယာက္သားတူတူရွိေနတာ
ေတာင္ စကားေလးဘာေလးစမလာဘူးဗ်။ က်ေနာ့္ေသာက္က်င့္ကလည္း သိတယ္မလား။ လူမႈေရးမွာ အားလုံးကိုခ်ိဳခ်ိဳသာသာေအာက္က်ိဳ.ပီးေပါင္းတတ္ေပမယ့္ ဒီလိုမာရည္ေက်ာရည္အခ်ိဳး
မ်ိဳးလာလုပ္ျပလို.ကေတာ့ ျပန္ပီးအဖက္မလုပ္တတ္ဘူး။ ခပ္စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ က်ေနာ္နဲ.မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိတိုင္း မ်က္လႊာခ်ခ်သြားတယ္ဗ်။ စိတ္ထဲမွာရယ္ခ်င္လာပီး ေနာက္ခ်င္ေျပာင္
ခ်င္တဲ့စိတ္ကျဖစ္လာတယ္။
အမ!! ဒီအိမ္ႀကီးကႀကီးလြန္းေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမသိုးမသန္.ျဖစ္လိုက္တာဗ်ာ.. လို.စကားစေျပာေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာပဲက်ေနာ့္ကိုၾကည့္ေနတယ္။
သရဲေတြဘာေတြမ်ား မေျခာက္ဘူးလား? ျပန္မေျပာဘူးဗ်..ေခါင္းခါျပတယ္..ဒါေပမယ့္ အူတူတူနဲ.ေဝခြဲမရသလိုပုံေပါက္ေနတယ္။
အင္း.. က်ေနာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ အိပ္မက္ မက္ေနေသးတယ္သိလား.. အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ က်ေနာ့္ေျခရင္းမွာလာရပ္ေနသလိုလို..ဘာလိုလို
ဂလုံ...ဂြမ္ !!
ခ်က္ျပဳတ္ပီးလို.ေဘစင္မွာအိုးခြက္ေတြေဆးေနတဲ့ သူ.လက္ထဲကဒန္အိုးျပဳတ္က်သြားတာဗ်။ ဟားဟား.. စိတ္ထဲမွာအက်ယ္ႀကီးေအာ္ရယ္ေနမိေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့က်ေနာ့္မ်က္နာကရိုးရိုး
သားသားေျပာေနသလိုမ်က္နာေသေလးလုပ္ထားတယ္။ မလုံမလဲတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ပီး ေဆးေၾကာလက္စကိုဆက္ေဆးေနတယ္။ မွတ္ပလား..ေသနာမေလး။ ေနဦး မပီးေသးဘူး။ ဖိုးသက္..
အေၾကာင္းဒင္းသိေအာင္ျပဦးမယ္။ စားေသာက္တာလက္စသတ္လိုက္ပီး က်ေနာ့္ထမင္းပန္းကန္ကို ယူပီးကိုယ့္ဖာသာေဆးေတာ့မလိုလိုနဲ. ေဘစင္မွာရပ္ေနတဲ့ သူ.အနားကပ္သြားတယ္။ သူက
သူေဆးပါ့မယ္ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ.က်ေနာ့္လက္ထဲကပန္းကန္ကိုလွမ္းယူတယ္။ မေပးပဲလက္ကိုရို.ပီးေရွာင္လိုက္တယ္။ ပီးမွေဘစင္မွာရပ္ေနတဲ့ သူ.ကိုယ္လုံးကိုက်ေနာ့္ကိုယ္လုံးနဲ.ပူးကပ္လိုက္ရင္းပန္း
ကန္ကိုေဆးဖို.လုပ္လိုက္တဲ့အခါသူက အတင္းက်ေနာ့္လက္ထဲကျပန္လုဖို.လုပ္တယ္။ လက္ေတြရႈပ္ပီး လုံးေထြးေနေတာ့မွပန္းကန္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ပီး အင္းက်ီလက္ျပတ္ကေလးဝတ္ထားလို.
ေပၚေနတဲ့သူ.ပုခုံးအိအိေလး၂ဖက္ကို က်ေနာ့္လက္၂ဖက္နဲ.စုံဖမ္းကိုင္လိုက္ပီးမ်က္နာခ်င္းဆိုင္ရပ္ရင္း သူ.မ်က္လုံးထဲကိုစိုက္ၾကည့္ပီး.. ... ...
မ်က္နာေၾကာတင္းတာေလးေလၽွာ့လိုက္ရင္... အရမ္းလွသြားမယ္ဗ်ာ .. လို.တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာလိုက္တယ္။
ေျပာပီးတာနဲ.လွည့္ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ ... .... .... ......
... .... .... .... .... ....
..... .... .... .... .... .... ...
..................................
ညေနေရာက္လာေတာ့ေရတြင္းမွာမဆုံမိေအာင္ သူတမင္ေရွာင္ေနမွန္းသိသာေနတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ကေတာ့ရယ္ခ်င္ေနတယ္။
တစ္အိမ္လုံးမွာ၂ေယာက္ထဲရွိေနတာကို က်ေနာ့္ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကိုးဗ်။ ညေနေရမိုးခ်ိဳးပီးတာနဲ. က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါအႀကိဳေရာက္လာတယ္။ ေစာေသးေတာ့ ၿမိဳ.ထဲတစ္ပတ္ေလာက္
ပတ္ပီး က်ေနာ္အရွင္လတ္လတ္ေတြ.ခ်င္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြထိုင္ေနၾက ဘုံဆိုင္ကိုလိုက္ပို.ခိုင္းေသးတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဆရာေတြ၊ကာတြန္းဆရာေတြ၊စာေရးဆရာေတြ အကုန္လုံးစုံပီးဝိုင္းဖြဲ.
ရင္းရွပ္ကီခ်ေနၾကတာဗ်။ ကိုယ္အရမ္းသေဘာက်ခဲ့ရတဲ့ဆရာသမားေတြ ဆိုေတာ့အတင္းဝင္ေရာပီး သူတို.ေသာက္သမၽွဒကာခံလိုက္ေသးတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့လူနာေစာင့္ရမွာရယ္၊ပူလြန္း
တဲ့ရာသီဥတုရယ္ေၾကာင့္မေသာက္နိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ ေဆး႐ုံကိုအသြား အရက္ဆိုင္ကထြက္လာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကာတြန္းဆရာကို ..ေဟ့ေကာင္!! မင္းတို.ၿမိဳ.က ကဗ်ာဆရာေတြတအားမ်ားေနတာ
ထူးထူးဆန္းဆန္း အေတြးေတြနဲ.ကာတြန္းဆရာေတြထြက္လာတာငါခုသိပီကြ.. ပူရတဲ့ၾကားထဲအရက္ေတြစြတ္ေသာက္ပီး ဦးေႏွာက္ပ်က္တဲ့လူေတြမ်ားလို.ေနမွာ..ဆိုပီးေျပာေတာ့ က်ေနာ္ေဘာ္
ဒါကတဟားဟားရယ္ေနတယ္ဗ်။
မိုးခ်ဳပ္ခါနီး ေဆး႐ုံထဲဝင္လာေတာ့ က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမေခ်ာေခ်ာေလးနဲ.တစ္ညလုံးတူတူပူးပူးကပ္ကပ္ထိုင္ရင္း မိုးလင္းေပါက္စကားေတြေျပာရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ.အလို
လိုေပ်ာ္ေနမိတယ္ဗ်။

ဒီလိုနဲ.ပဲဒီၿမိဳ.ကိုေရာက္တာရက္ေတြေတာ္ေတာ္ၾကာလာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ့္အဘိုးလည္း ေသမလိုျဖစ္ေနရာကျပန္ပီး ထူထူေထာင္ေထာင္ေလးျဖစ္စျပဳလာပါတယ္။ ေဆး႐ုံကေတာ့ဆင္းလို.ရတဲ့အေနအထားမေရာက္ေသးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္နဲ.သူနာျပဳဆရာမေလး
ရဲ.အေျခေနကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးတိုးတက္စျပဳလာပါပီ။ ညတိုင္းပူးပူးကပ္ကပ္ကေလး ထိုင္ပီး အဘိုးကိုမျပဳစုရတဲ့အခ်ိန္ေတြဆို စာေပအေၾကာင္းေဆြးေႏြး ျငင္းခုန္ရင္းနဲ.ဆက္ဆံေရးတစ္ခုကို
တည္ေဆာက္နိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ေတြကလည္း တေျဖးေျဖးတြယ္ျငႇိစျပဳလာပီဗ်။ က်ေနာ့္ပင္ကိုယ္ဗီဇက ကိုအေတြးအေခၚအသိဉာဏ္နည္းတဲ့မိန္းမေတြကိုဆို ဘယ္ေလာက္ပဲလွလွစိတ္ကိုမ
ဝင္စားတတ္ဘူးေလ။ သူနာျပဳဆရာမေလးရဲ.နာမည္က နီနီခ်ိဳတဲ့ဗ်ာ။ သူ.အသက္၂၃ႏွစ္ဆိုတာနဲ.မလိုက္ေအာင္ရင့္က်က္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္စကားေျပာၾကည့္ရင္းနဲ.ပိုပိုသိလာတယ္ဗ်။ အျမဲ
တမ္းျပဳံးခ်ိဳေနတဲ့မ်က္နာေလးနဲ.စိတ္ႏွလုံးျဖဴစင္ပီးခပ္ရိုးရိုးေအးေအးေလး။
ပီးေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း က်ေနာ့္အေပၚသံေယာဇဥ္ရွိလာပီဆိုတာ က်ေနာ္ရိပ္မိလာတယ္ေလ။
ရင္းႏွီးမႈက ျမန္လြန္းတယ္လို.မထင္ပါနဲ.ဗ်ာ။ က်ေနာ္ေျပာခဲ့သလိုပဲ.. စာသမားအခ်င္းခ်င္းကအဲ့လိုပဲ ခဏေလးနဲ.ကိုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာသိကၽြမ္းခဲ့သလိုခ်က္ခ်င္းျဖစ္သြားတတ္တာကိုးဗ်။ မိန္းမေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ.စိတ္ကလည္းခင္ဗ်ားတို.သိတဲ့အတိုင္း သူတို.အျမင္မွာ အထင္ႀကီးစရာေကာင္းတဲ့ ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စျပနိုင္ရင္ခ်က္ခ်င္း ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္လြယ္တယ္ေကာ။ အနီေလးနဲ.က်ေနာ္..(အနီေလးဆိုတာ သူ.ကိုက်ေနာ္ခ်စ္စနိုးေခၚတဲ့နာမည္) တစ္ေယာက္ေနာက္က်ေနလို. ေရာက္မလာေသးရင္တစ္ေယာက္ကတေမၽွာ္ေမၽွာ္လုပ္ေနတတ္တာ ထူထူေထာင္
ေထာင္ျဖစ္လာတဲ့လူနာက်ေနာ့္အဘိုးေတာင္ေဘးကေနရိပ္မိလာပီဗ်။ က်ေနာ္တို.၂ေယာက္ ညဖက္သူမအိပ္ေသးတဲ့အခ်ိန္ စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္းေဆြးေႏြးၾကရင္ အဘိုးတစ္ေယာက္
ကုတင္ေပၚမွာခပ္ေစာင္းေစာင္းမွီပီး ထိုင္ရင္း က်ေနာ္တို.ေျပာသမၽွနားေထာင္၊ တျပဳံးျပဳံးနဲ.သေဘာေတြက်ေနတတ္တယ္။ ဆရာမေလးေဆြးေႏြးတဲ့ စာအုပ္မွန္သမၽွက်ေနာ္ကဖတ္ဖူးေနတာကို
အဘိုးေကာဆရာမေလးပါအထင္ႀကီးေနၾကတာဗ်။ လူေတြေျပာသလိုက်ေနာ့္အဘိုးဂြစာႀကီး ဆိုတာလည္း ခုက်ေနာ္နဲ.ေတြ.မွေၾကာင္ေပါက္ကေလးလိုျဖစ္ေနတယ္။
ညႇင္းသိုးသိုးျဖစ္ေနတဲ့ အဘိုးရဲ.ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြ၊မုတ္ဆိတ္ေမႊးေတြက်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ရိပ္ေပးထားလို. အဘြားေလးေမေတာင္အံ့ၾသတႀကီးျဖစ္ေနတာေလ။
ဒီလိုပဲသူ.အႀကိဳက္ေလးေျပာပီးရိပ္ေပးရတာေပါ့။ အဘိုးကလိမၼာပါတယ္၊ ေခ်ေဂြဗားရားေတာင္ ဘိုလီးဗီးယားကိုေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို.အသြားမွာ ႐ုပ္ဖ်က္တဲ့အေနနဲ. မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ႏႈတ္ခမ္းေမႊး
ေတြရိပ္သြားရတာဗ်၊ ေဆး႐ုံေပၚမွာမို.လို.ခဏမ်က္နာၾကည္လင္သြားေအာင္ရိပ္မယ္ေနာ္ဘာညာနဲ. ေခ်ာ့ပီးေျပာေတာ့.. ခ်ီး..မင့္သေဘာပဲကြာဆိုပီးလက္ခံတာပဲေလ။ က်ေနာ့္သူနာျပဳဆရာမ
ေလးက..ျပဳံးစိစိနဲ.ၾကည့္ပီး အကိုကလူလည္ေနာ္လို.တိုးတိုးေလးကပ္ေျပာေသးတယ္။ ဆရာမေလးအလစ္မွာ အဘိုးကလည္း.. ေျမး..မင္းဆရာမေလးကိုသေဘာမက်ဘူးလား? အဘိုးေဆး႐ုံ
ဆင္းရင္လိုက္ေတာင္းေပးရမလားလို.ေမးစျပဳလာပီ။ က်ေနာ္ကလည္းႏြားျပာႀကီးေအာက္သြားမရွိဆိုသလို.. အဟီးဟီး..အဘိုးကလည္းဆိုပီးသေဘာေတြက်ေနတတ္တာေပါ့။
အသားျဖဴဆြတ္ဆြတ္၊ျပဳံးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္နာေပးေလး၊ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ေတာင့္ေတာင့္ေလးနဲ.ဒီေလာက္လွတဲ့ဆရာမေခ်ာေခ်ာေလးကို က်ေနာ္မႀကိဳက္ပဲေနပါ့မလားဗ်ာ။
ပိုပီးသေဘာက်တာက.. ရိုးေအးေအးေလးနဲ.သြက္သြက္လက္လက္ကေလးဗ်။ လူႀကီးျဖစ္တဲ့က်ေနာ့္ အဘိုးေတာင္ငါ့ေျမးမေလး ဆိုပီးခ်စ္ေသးရင္ က်ေနာ္ကေကာဘာမွမျဖစ္ပဲေနမလားဗ်ာ။
စေတြ.စကထဲက႐ုပ္ကေလးကိုၾကည့္ပီးႀကိတ္ေႂကြခဲ့တာပါဆို။ ခုလိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္လာေတာ့ အေၾကာင္းသိပီး ပိုေတာင္တြယ္တာလာပီ။ ဒါေပမယ့္က်ေနာ္ကအျပင္ကသူ.ဘဝအေၾကာင္းဘာမွ
မသိေသးဘူးဗ်။ သူ.မွာခ်စ္သူရွိခ်င္ရွိေနနိုင္တာကိုး။ အဲ့လိုေတြးလိုက္ရင္လူကိုအသားလြတ္ေနရင္းေဆြးသလိုျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ကြဲကာမွကြဲေရာဆိုပီး အရဲစြန္.ဖို.ဆုံးျဖတ္
လိုက္တယ္။ တရက္က်ေတာ့ မနက္ေဝလီေဝလင္းမွာ အဘိုးကိုမ်က္နာသစ္ေပး၊မနက္စာေကၽြး၊ေဆးတိုက္ပီးလို. ဆရာမေလးႏႈတ္ဆက္ပီး အျပန္က်ေနာ္ အခန္းအျပင္ဖက္ထိေျပးလိုက္သြားပီး
အနီေလး.. ခဏ !! လို.လွမ္းေအာ္လိုက္ေတာ့ ေကာ္ရစ္ဒါ နားမွာရပ္ပီးက်ေနာ့္ကိုေစာင့္ေနတယ္။ ေဝလီေဝလင္းဆိုေတာ့ ေဆး႐ုံႀကီးေကာ္ရစ္ဒါမွာလူရွင္းေနတယ္ဗ်။
သူ.အနားေရာက္သြားေတာ့ ေရာ့ဆိုပီးစာအုပ္တစ္အုပ္ထိုးေပးလိုက္ေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ.လွမ္းယူသြားတယ္။
ဗီယက္နမ္ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဟိုခ်ီမင္း ရဲ.အတၳဳပတၳိ။ ေက်းဇူးပဲ..အကိုလို.ျပန္ေျပာေနတုံး... စာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖုံးအတြင္းဖက္မွာက်ေနာ္ ဆရာမေလးအတြက္ေရးထား
တဲ့စာေၾကာင္းေတြပါတယ္..ဖတ္ၾကည့္လို.ေျပာပီးတာနဲ.တခါထဲလွည့္ပီးျမန္ျမန္လစ္ေျပးလာခဲ့တယ္။ ရင္ေတြအရမ္းခုန္လိုက္တာဗ်ာ။ စာအုပ္ကိုျပန္လာေပးမလားလို.ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ.ေနာက္
ေက်ာမလုံဘူး။ အဲ့ဒီစာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖုံးမွာစာ၃-၄ေၾကာင္းေလာက္ပါတယ္ဗ်။

** ဆရာမေလး မနီနီခ်ိဳ..
ဗီယက္နမ္ျပည္သူေတြနယ္ခ်ဲ.လက္ကလြတ္ေျမာက္ေအာင္ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဟိုခ်ီမင္းကိုက်ေနာ္ဦးညႊတ္ေလးစားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္တ႐ုတ္ျပည္သူသန္းေပါင္းမ်ားစြာကို စုစည္းပီးေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတုံးရဲ.ဘဝကိုက်ေနာ္ပိုပီးသေဘာက်တယ္ဗ်ာ။
သူ.မွာစာေပဝါသနာပါတဲ့ ဇနီးမဒမ္ ခ်န္ခ်င္း ဆိုတဲ့လက္တြဲေဖာ္ရွိခဲ့လို.ေပါ့။
ဆရာမေလးကိုက်ေနာ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ... ...
ဖိုးသက္**

မိုးစင္စင္လင္းလို. အဘြားေလးေမ ေဆး႐ုံမွာလူလာခ်ိန္းေပးပီး သူငယ္ခ်င္းနဲ.မနက္စာတူတူသြားစားေနတဲ့အထိ လူကဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူးဗ်။
ငါဆိုင္းမဆင့္ဗုံမဆင့္ ဒီလိုလုပ္လိုက္တာလြန္သြားပီလား၊ငါ့ကိုမ်ားပစ္ပစ္ခါခါျငင္းလိုက္ရင္ ရင္ကြဲရေခ်ရဲ. လို.ေတြးရင္းေနမထိထိုင္မသာ နဲ.ေၾကာက္စိတ္ေတြဝင္လာတယ္။ ဟူးး.... ... ... ....
လူကအဲ့လိုႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုမွဟိုမေအေပး ကာတြန္းဆရာကလည္း တဟီးဟီးနဲ.ေက်ာင္းတက္တုံးကအေၾကာင္းေတြစျမဳံ.ျပန္ေျပာရင္း အူျမဴးေနလို. အင္း..အဲ နဲ.အလိုက္သင့္ေျပာေပးေနရ
ေသးတယ္ဗ်ာ။ မနက္စာကိုျမန္ျမန္လက္စသတ္စားရင္း အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ဟိုအမ်ိဳးသမီး မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္မွာခ်က္ျပဳတ္ေနတာလွမ္းေတြ.ရတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းတစ္လေလာက္ရွိ
ပီဆိုေတာ့..က်ေနာ့္ကိုအေရာဝင္ခ်င္သလိုလာလာလုပ္ေနတာသတိထားမိတယ္။ ဟိုတစ္ခါေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ. ပုခုံးကိုင္ပီး ညဳလိုက္တဲ့ကိစၥေၾကာင့္လားဘာလားေတာ့မသိဘူး။ က်ေနာ္ဝင္လာ
တာျမင္ေတာ့ အနားမွာဟိုဟာလုပ္သလိုလိုဒီဟာလုပ္သလိုလိုနဲ. ရစ္သီသီလာလုပ္ေနတယ္။ သူ.ကိုဂ႐ုကိုမစိုက္အားဘူး။ ကိုယ့္ျပႆနာနဲ.ကိုယ္စိတ္ကအိုက္ေနပီေလ။ ထုံးစံအတိုင္း စြပ္က်ယ္၊
ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ.ေလွကားရင္းနားက ကြပ္ပ်စ္ကေလးေပၚလက္လက္လွန္ အိပ္ရင္း စီးကရက္ေတြတစ္လိပ္ပီးေသာက္ေနမိတယ္။ အိပ္လို.ကလည္းမရဘူးဗ်ာ။ ဒီသူနာျပဳေလးကိုက်ေနာ္.. ...
တကယ္ေႂကြေနပီဗ်။ ကိုယ့္ဖာသာလည္း ရယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဆက္ေက်ာ္သက္အရြယ္လည္းမဟုတ္ပဲနဲ.ဘယ္လိုေတြျဖစ္ေနတာလဲမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဒုကၡ!!
ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ညေနေစာင္းေဆး႐ုံျပန္သြားဖို.ဟိုအမ်ိဳးသမီးက်ေနာ့္ကို လာလႈပ္ပီးနိုးေတာ့မွထလာျဖစ္တယ္။
ဒီျပႆနာကလည္းတမ်ိဳးဗ်ာ။ က်ေနာ့္ကိုလာနိုးတာ ေကာင္းေကာင္းမနိုးဘူး။ ရင္ဘတ္ကိုလာပြတ္သပ္ပီးနိုးတာဗ်။ ပထမေတာ့ အိပ္မက္လိုလိုဘာလိုလိုနဲ. ရင္ဘတ္ကိုလက္ဖဝါးနဲ.အသာေလး
ပြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာ။ ဇတ္ကနဲမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မွ အဲ့ဒီမိန္းမဗ်။ ႐ုပ္ကေတာ့႐ုပ္တည္ပဲ.. ထေတာ့အကို ေဆး႐ုံသြားေတာ့မွာမလား..ေန.လည္စာလည္းထမစားဘူး လို.ေျပာရင္းစိုက္
ၾကည့္ေနတာဗ်။ က်ေနာ္လည္း အူတူတူေကာင္မွမဟုတ္တာ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွဖီးလ္မလာ လို.မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီးေန ေနလိုက္တာ။ ေရမိုးခ်ိဳး၊ျပင္ထားတဲ့ထမင္းျမန္ျမန္ေလးစားလိုက္တယ္
ေဆး႐ုံကိုဟိုေကာင္နဲ.တူတူထြက္လာေတာ့ မိုးေတာင္ေတာ္ေတာ္ေလးခ်ဳပ္စျပဳလာပီ။ ေဆး႐ုံေပၚတက္ရမွာ ဒူးမခိုင္သလိုျဖစ္ေနတယ္။ စိတ္အားတင္းပီး .. အဘိုးရဲ.အခန္းေလးထဲဝင္လိုက္ေတာ့.. ...
အဘြားေလးေမရယ္.. သူနာျပဳဆရာမအသက္ႀကီးႀကီး တစ္ေယာက္ေရာက္ေနတယ္ဗ်။
သားဖိုးသက္ေရ!! ဘြားေလး ေမျပန္မယ္ေနာ္.. ဒီညဆရာမေလး မလာျဖစ္ေတာ့ဘူးလို.ေျပာတယ္ကြယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေဟာ့ဒီဆရာမကိုထပ္ပီး ငွါးလိုက္တယ္။ ဘြားေလးေမျပန္သြားေတာ့။အဲ့ဒီ
အသက္နည္းနည္းႀကီးတဲ့ဆရာမက က်မညစာသြားစားဦးမယ္ဆိုပီးထြက္သြားေရာ။ က်ေနာ္ေတာ့ ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္းမသိပဲ ငိုင္ေနမိတယ္။ ဆရာမေလးကဘာလို.မလာတာလဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္
ေၾကာင့္လား? သူ.ဖာသာလူမႈေရးကိစၥေၾကာင့္လား? က်ေနာ္အသည္းကြဲခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာပီ။ ဖူးးးးးး!! အကယ္လို.က်ေနာ့္ကိုေရွာင္သြားတာဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္ကိုလိုက္လို.လိုက္ရမွန္းမသိ
ေသးဘူးေလ။ ဒုကၡပါပဲဗ်ာ။
ေဟ့ေကာင္!! လို.ေခၚသံၾကားမွေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ပီး ငိုင္ေနတဲ့က်ေနာ္လန္.ပီးလွမ္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္အဘိုးက ျပဳံးစိစိနဲ.စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုလွမ္းေပးေနတာေတြ.လို.လွမ္းယူလိုက္
တယ္။ ဟိုက္!! ဒါဆရာမေလးကိုက်ေနာ္ေပးလိုက္တဲ့ စာအုပ္ပါလား.. ဟိုခ်ီမင္း အတၳဳပတၳိေလ။ နားမလည္နိုင္တဲ့ အၾကည့္နဲ. အဘိုးကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ေျမး!! မင့္ေကာင္မေလးလာေပး
သြားတာဟ.. ညေနကဒီကိုလာေပးသြားတာ..အဘိုးဘာမွမဖတ္ထားပါဘူး .. လို.ေျပာရင္း မ်က္နာေၾကာတင္းပါတယ္ဆိုတဲ့က်ေနာ့္အဘိုးက တဟားဟားရယ္ေနတယ္။ က်ေနာ့္မွာရွက္ေတာင္
မရွက္အားပဲ တုန္ရီေနတဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ. စာအုပ္ေနာက္ေက်ာဖုံး အတြင္းဖက္ကိုျမန္ျမန္လွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ... ... ၀ိုင္းစက္စက္လက္ေရးေလးနဲ.ဒီလိုေရးထားတယ္.. .. ...

အကို..
ဘာလို.ဒီလိုစကားေတြေျပာရဲတာလဲဟင္? က်မ ကိုအထင္ေသးလို.မလား?
က်မတို.ေတြ.တာတခဏတာေလာက္နဲ.အကိုက ဘဝလက္တြဲေဖာ္ျဖစ္ခ်င္ေနပီဆိုတာက်မ ရယ္ခ်င္လိုက္တာရွင္ရယ္။
ရွင့္ကိုအထင္ႀကီးမိတာမွားသြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။
နီနီခ်ိဳ

စာကေလး၃ေၾကာင္းေလာက္နဲ.က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ထိသြားပီဗ်။
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ အခ်ိန္ကာလနဲ.ဆိုင္လို.လား က်ေနာ့္ အနီကေလးရာ။ ဒါဆိုက်ေနာ့္ကိုေရွာင္ပုန္းသြားတာေပါ့ေနာ္။ စိတ္ထိခိုက္သြားလို. ျပဴတင္းေပါက္နားသြားရပ္ပီး စီးကရက္တစ္လိပ္
ေလာက္ရပ္ပီးဖြာေနမိတယ္။ အဘိုးေရွ.မွာ က်ေနာ္မ်က္ရည္ဝဲေနရင္ ကေလာ္ဆဲခံရမွာစိုးလို.။ ကြဲတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ကြဲေနပီ။ အရင္ရည္းစား မမရဲ.လက္ခ်က္နဲ.အကင္းေသစေလးပဲရွိေသးတဲ့
က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထပ္ ပီးထိျပန္ပီ။ ဘယ္မွာလိုက္ရွာရမလဲ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ အနီကေလးရာ..မင္းထင္သလို အေပါစားမဆန္မွန္း အကို.ကိုရွင္းျပခြင့္ကေလးေပးပါလားကြယ္။ ေတြေတြေငးေနရင္း
အဘိုးကုတင္ေဘးျပန္ေရာက္လာေတာ့.. ေဟ့ေကာင္ငါ့ေျမး.. ဟိုခ်ီမင္း ကတကယ္လူပ်ိဳႀကီးလား ငါေတာင္သတိမထားမိဘူး ဆိုပီး အဘိုးကတဟားဟားရယ္ေနလို. အာဗ်ာ!! ဆိုပီးပိုရွက္သြား
တယ္။
အဲ့ဒီတစ္ညလုံး မိုးသာလင္းသြားတယ္ က်ေနာ္မွိုင္ေငးေနခဲ့ရတာေပါ့။ ဟိုးအရင္ကညေတြလို ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ဘဝေလးမရွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။
မိုးလင္းလို.ေဆး႐ုံေပၚကဆင္းလာေတာ့ က်ေနာ္ခါတိုင္းလိုတက္တက္ႂကြႂကြမရွိေတာ့ဘူးဆိုတာေတာ္ေတာ္သိသာေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသြားတယ္။ ဖိုးသက္!! ဘာျဖစ္ျပန္
ပီလဲ..မင့္မ်က္နာကညတြင္းခ်င္း အိုစာသြားတယ္ဟ..လို.ေတာင္ေမးယူရတဲ့အထိပဲ။ က်ေနာ္ဘာမွျပန္မေျပာပဲေခါင္းခါျပမိတယ္။ ကားေမာင္းေနတဲ့သူ.ကို ကမ္းနားလမ္းကိုေမာင္းကြာလို.ေျပာ
လိုက္ေတာ့..ဘာလုပ္ဖို.လဲလို.အံ့ၾသတႀကီးျပန္ေမးလာလို. .. ခ်ီးတယ္ကြာ..ေမာင္းမွာသာေမာင္း ေရာက္ရင္ေျပာျပမယ္လို.ပိတ္ေဟာက္လိုက္မိေသးတယ္။
ကမ္းနားလမ္းက ဘုံဆိုင္မွာ ဘီအီးတစ္လုံးေထာင္ပီး ေစာေစာစီးစီး က်ေနာ့္အသည္းကြဲဇတ္လမ္းကိုရင္ဖြင့္ေနမိတယ္။
ငါ့ကို..စုံစမ္းေပးပါကြာ..သူငယ္ခ်င္းရာ လို.ေတာင္းပန္ေတာ့ မင္းကေတာ့ကြာလို.ေျပာရင္း မပူနဲ.လို.ဂတိေပးလာတယ္။
မနက္ခင္းေစာေစာပိုင္းမွာကို က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေလး မူးသြားတယ္။ ဘီအီးဆိုတာ က်ေနာ္တို.လိုအေအးပိုင္းကလာတဲ့လူအတြက္ေရမလိုပဲေမာ့ေသာက္လို.ရတယ္ဆိုေပမယ့္။ ခုဟာကအိပ္ေရး
ကလည္းမဝ မေသာက္တာလဲၾကာပီဆိုေတာ့ နည္းနည္းေျခလွမ္းမမွန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဟိုေကာင္ကလည္းမနက္ႀကီးကြာဆိုပီး ေသာက္မွမေသာက္တာကိုးဗ်။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲဆိုေတာ့ထိ
တာေပါ့။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘာမွမေတြးေတာ့ပဲ ထုံးစံအတိုင္းထိုးအိပ္ပလိုက္တယ္။ ဘာဆိုဘာမွမေတြးခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ တုံးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ၄နာရီေလာက္မွနိုးလာေတာ့တယ္။

လူကအံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ၾကည္လင္ေနသလိုပဲ။ ေခၽြးေတြ အရက္နံ.ေတြနဲ.တကိုယ္လုံးနံေစာ္ေနလို. ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ဆိုပီးေရတြင္းဖက္ကိုထြက္လာေတာ့ ဟိုမိန္းမေရခ်ိဳးရင္းအ
ဝတ္ေလၽွာ္ေနတာေတြ.လို.စိတ္အိုက္သြားတယ္။ သူ.ကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲ ခပ္တည္တည္နဲ. စြပ္က်ယ္အင္းက်ီကိုခၽြတ္ပလိုက္ပီး ေရတစ္ပုံးျမန္ျမန္ေလးငင္၊ ေခါင္းကေနေလာင္းခ်ိဳးပလိုက္တယ္။
အားးးးးး!! ေအးစိမ့္သြားတာပဲ။ ေနာက္ထပ္တစ္ပုံးထပ္ငင္ပီးထပ္ေလာင္းခ်လိုက္တယ္။ ၃-၄ပုံးေလာက္ဆက္တိုက္ေလာင္းလိုက္ပီး ဟိုမိန္းမကို သတိထားမိလို.ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တေရာ္ကင္
မြန္း ရည္ေတြကိုဇလုံတစ္ခုနဲ.ထည့္ပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရင္း သူ.ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြကိုေလၽွာ္ေနတာေတြ.လို.က်ေနာ္လည္း တေရာ္ကင္ပြန္းနဲ.ေခါင္းေလၽွာ္ခ်င္လာတယ္။ ညစ္ေနတာေတြၾကည္သြားေအာင္လို.အေတြးေပါက္မိလို. သူ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ဝင္ထိုင္ပီး က်ေနာ့္ကိုလည္း နည္းနည္းေလာက္ဗ်ာ..ေခါင္းေလၽွာ္ခ်င္လို. ဆိုပီးေျပာလိုက္တယ္။
ဘုရားေပးေပးက်မ္းေပးေပးပါဗ်ာ.. အဲ့ဒီအခ်ိန္ထိက်ေနာ့္မွာ ဘာစိတ္ယုတ္မာမွမရွိခဲ့ဘူးဆိုတာက်ိန္ဝံ့ပါတယ္။
႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ. တေရာ္ကင္မြန္း အရည္ေတြကိုလက္ခုပ္၂ဖက္နဲ.ခတ္ပီး က်ေနာ့္ေခါင္းေပၚေလာင္းခ်လိုက္ေတာ့ လန္.ေတာင္လန္.သြားတယ္။ ပီးမွဂုတ္ေထာက္ေနတဲ့
က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာလက္၂ဖက္နဲ.ေလၽွာ္ေပးေတာ့တာဗ်။ ထထြက္သြားရေအာင္လည္းမဟုတ္တတ္ဗ်ာ။ မထူးေတာ့ဘူးဆိုပီး ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး သူလုပ္သမၽွခံေနလိုက္ရေတာ့တာေပါ့။

ပထမေတာ့အံ့ၾသစိတ္ကႀကီးစိုးသြားေသးတယ္။ ဒီမိန္းမငါ့ကို ဘာလုပ္တာပါလိမ့္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တေရာ္ကင္မြန္းနံ.သင္းသင္းေလးရႉရင္း သူက်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္ေသခ်ာပြတ္ေလၽွာ္ေပးေနတာကို သံမံတလင္းေပၚဖင္ထိုင္ခ်ပီး မ်က္လုံးမွိတ္လို.ဇိမ္ခံေနမိတယ္။ အိပ္ယာထထလာခ်င္းတုံးက ညစ္ေထးေထးျဖစ္ေနတာ၊
ပူေလာင္အိုက္စပ္ေနတာေတြေျပေပ်ာက္သြားလို.လူကလည္းေတာ္ေတာ္ေလးေနလို.ထိုင္လို.ေကာင္းလာပီ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ.မ်က္လုံးဖြင့္ပီး ေခါင္းကိုမသိမသာေမာ့ရင္း မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ကိုၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ထမီရင္လ်ားထားတဲ့ေအာက္က နို.ႀကီး၂လုံးကေရစိုထမီေအာက္မွာထင္းေနတာပဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္ကိုေခါင္းေလၽွာ္ေပးေနေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနလို.ေနမွာ ႂကြတက္လာလိုက္နိမ့္ဆင္းသြား
လိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ လူသူမနီးတဲ့ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးထဲက အရိပ္ေကာင္းေကာင္းသစ္ပင္ေတြေအာက္က ေရတြင္းမွာ ဖိုနဲ.မ၂ေယာက္ထဲ တိတ္တဆိတ္ပူးကပ္ေနေတာ့ စိတ္ကသူ.အလိုလိုေဖာက္ျပန္
လာေတာ့တာပဲ။ က်ေနာ့္ေရစိုေဘာင္းဘီတိုေလး ေအာက္ကအငယ္ေကာင္ကလည္း တေျဖးေျဖးေထာင္ပီးထလာခဲ့ပီ။ က်ေနာ္စိတ္ကိုအေတာ္ထိန္းေနရတယ္။ မလြယ္ဘူးဗ်ာ။ ဖူးးးးးးးးးး !!!!
ေရဖလားနဲ.ေရတြင္းေဘးမွာေရျဖည့္ထားတဲ့စဉ့္အင္တုံအႀကီးႀကီးထဲက ေရေအးေအးေလးေတြခတ္ပီးက်ေနာ့္ေခါင္းကိုေလာင္းခ်ေပးေနျပန္တယ္။
က်ေနာ္တုတ္တုတ္ေတာင္မလႈပ္မိေသးဘူး။ ေခါင္းကိုေရေလာင္းေပးေနတာရပ္သြားေတာ့ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚကပ္ညႇိေနတဲ့ တေရာ္ကင္မြန္း အဖတ္ေတြကို ပုခုံးေပၚကေနေရေလာင္းခ်ပီးေဆးခ်ေပး
ေနျပန္တယ္။ အဲ့ဒီမွာျပႆနာစတက္တာဗ်။ ရိုးရိုးေရေလာင္းေပးတာမဟုတ္ပဲ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေပၚကို လက္တစ္ဖက္နဲ.လာပြတ္ေနျပန္ပီ။ က်ေနာ္ေရစိုပီးကပ္ေနတဲ့မ်က္နာေပၚကဆံပင္ေတြကို
လက္နဲ.သပ္လိုက္ရင္း သူ.ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ.မ်က္လုံးေတြကပုံမွန္မဟုတ္ဘူး။ ေရစိုလို.အေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖစ္ေနတဲ့ သူ.ဆံပင္ရွည္ေတြက မ်က္နာေပၚမွာတြန္.တြန္.ေလးေတြျဖစ္ပီးကပ္
ေနတဲ့ၾကားထဲက က်ေနာ့္ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူ.မ်က္လုံးေတြက တစ္ခုခုကိုဆာေလာင္ေနတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို ပြတ္ေနတဲ့သူ.လက္ေတြက ခ်က္ေအာက္ဆီးစပ္
နားကိုဆင္းခ်သြားတယ္။ ႐ုတ္တရက္လန္.ပီး ေအာက္ကိုငုံ.ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
ဟိုက္!! က်ေနာ့္ အငယ္ေကာင္က ေဘာင္းဘီတို အဝါေရာက္ေအာက္ကေနေထာင္ထေနတာ သိသိသာသာႀကီး။ ဒါကိုသူမလည္းၾကည့္ေနတယ္ဗ်။
က်ေနာ့္အသိစိတ္ေတြ လႊတ္ထြက္သြားပီဗ်ာ။ သူမကိုက်ေနာ့္ ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ဆြဲစုပ္ပီးနမ္းပလိုက္မိတယ္။ ၂ေယာက္သားသံမံတလင္းေပၚမွာလုံးေထြးကုန္ပီ။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနတာကိုမလႊတ္ပဲ သူ.နို.ႀကီး၂လုံးကိုေရစိုထမီေပၚကေန အုပ္ကိုင္ပီး ေသေသခ်ာခ်ာေခ်ေပးေနမိတယ္။ သူ.ပါးစပ္က .. အင္းးးးး!! ဆိုတဲ့သံရွည္ဆြဲပီးညည္းသံတစ္ခ်က္ပဲထြက္
လာတယ္။ လည္တိုင္ရွည္ရွည္ေလးတေလၽွာက္လဲလၽွာနဲ. အျပားလိုက္ အစုန္အဆန္လၽွက္ေပးလိုက္မိတယ္။ က်ေနာ္ဆြဲအဖက္မွာဒူးေထာက္ပါလာတဲ့ သူမတေျဖးေျဖးေပ်ာ့က်လာပီး သံမံတလင္းေပၚတအိအိေခြဆင္းလာလို.က်ေနာ္လက္နဲ.သိုင္းဖက္ပီးထိန္းေပးထားရတယ္။ နမ္းရႈံ.ေနရင္းပဲ သူ.ထမီရင္ေခါင္းလ်ားေလးကို က်ေနာ္ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေတာ့ သူမအတင္းသံမံတလင္းေပၚ ပက္လက္လွဲခ်ပီး မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ နို.၂လုံးကိုလက္၂ဖက္နဲ.အုပ္ပီး ကားထားတယ္။ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္လားမသိဘူး သူမႏႈတ္ခမ္းေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ဘယ္လိုမွေနာက္မဆုတ္ေတာ့ဘူးလို.ဆုံးျဖတ္ပီးပီ။ ခါးအထိေလၽွာက်ေနတဲ့ သူ.ေရစိုထမီကို ေပါင္၂ေခ်ာင္းဆြဲေထာင္ပလိုက္ပီး အကုန္လုံးဆြဲခၽြတ္ပလိုက္တယ္။ အို!! လို.က်ယ္
က်ယ္ေလးေအာ္ပီး သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ.အုပ္ပီး ဖုံး၊က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္က နို.ႀကီး၂လုံးကိုကာဖို.ႀကိဳးစားရွာတယ္။ မွိတ္ထားတဲ့မ်က္လုံးေလးေတြပြင့္လာပီး.. ယုန္သူငယ္မေလး
လိုမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးေတြနဲ.က်ေနာ့္ကိုေၾကာက္လန္.တၾကားၾကည့္ေနရွာပီ။
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့... ဒီေလာက္ေတာင္ ငါ့ကိုေသာက္ေက်ာတင္းထားတဲ့ မိန္းမ... ငါအိပ္ေပ်ာ္ေနရင္လာလာရပ္ၾကည့္ပီး စိတ္ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့မိန္းမ ေမၽွာ့သြားေအာင္ -ိုး ပစ္မယ္ဆိုပီး
ၾကဳံးဝါးေနမိတယ္။ က်ေနာ္လုပ္ေနတာေတြမွားသလားမွန္သလား ဘာမွမေတြးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေဒါသထြက္ေနတဲ့ ကၽြဲေပါက္တစ္ေကာင္လို တရႉးရႉးျဖစ္လာတဲ့အထိလိင္
စိတ္ႂကြလာပီေကာ။ ခါးကိုမတ္၊ဒူးေထာက္ပီး က်ေနာ့္ေဘာင္းဘီတို အဝါေလးကိုဆြဲခၽြတ္ခ်လိုက္ေတာ့ မာန္ဖီေနတဲ့ က်ေနာ့္ အငယ္ေကာင္က ေျဖာင္းကနဲအျပင္ကိုထြက္က်လာတယ္။မာတင္းပီး
ေျပာင္လက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ပစၥည္း ကိုငိုမဲ့မဲ့မ်က္နာနဲ.ေငးၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေဒါသနဲ.လိင္စိတ္ေရာေထြးေနပီ။ (နင္ကိုယ္တိုင္ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးယူခဲ့ပီးေတာ့ ခုမွေၾကာက္မေန
နဲ.လာခဲ့မီးပြင့္ေအာင္တြယ္ျပမယ္)။ က်ေနာ္သံမံတလင္းေပၚထိုင္ခ်လိုက္ပီး သူ.နို.၂လုံးေပၚကိုကုန္းပီးမ်က္နာအပ္လိုက္တယ္။ ဘယ္ဖက္လက္နဲ.နို.အုံကို ေသေသခ်ာခ်ာပယ္ပယ္နယ္နယ္ဆုပ္

ေခ်ေပးပီး နို.သီးေခါင္းစူတူတူ ညိဳတိုတိုေလးကိုလၽွာဖ်ားေလးနဲ.ကစားေပးေနလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ညာလက္က သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ကိုအုပ္ကိုင္လိုက္ပီး လက္ခလယ္နဲ.အစိေလးကိုကစားေပးလိုက္၊
အကြဲေၾကာင္းကေလးအတိုင္းပြတ္ေပးေနလိုက္ေတာ့ အသံတိတ္ပီး သူမတစ္ကိုယ္လုံးထြန္.ထြန္.လူးလာတယ္။ နို.၂လုံးကိုဘယ္ညာေျပာင္းကိုင္လိုက္ပီးေခ်ေပးလိုက္၊ နို.သီးေခါင္းေလးေတြကို
တႁပြတ္ႁပြတ္စို.ေပးလိုက္၊လၽွာဖ်ားေလးနဲ.ကစားေပးလိုက္နဲ.ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာလာေတာ့..ေ-ာက္ဖုတ္ပြတ္ေပးဆြေပးေနတဲ့ က်ေနာ့္ညာလက္ခလယ္ကို သူ.ေ-ာက္ဖုတ္အဝႏႈတ္ခမ္းသားကို
ပြတ္ေနရင္း႐ုတ္တရက္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့.. အေမ့!! ဆိုပီးသူ.ဆီကေအာ္သံထြက္လာတယ္။ အရည္ေတြတအားရႊဲေနလို.(က်ေနာ့္ကိုေခါင္းေလၽွာ္ေပးေနကထဲကစိတ္ထေနပုံရတယ္) ေခ်ာေခ်ာ
ရႉရႉ ဝင္သြားေပမယ့္ ေ-ာက္ဖုတ္အတြင္းနံရံေတြက က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းကိုအတင္းဆုတ္ကိုင္ထားသလိုပဲ။ ခ်က္ခ်င္းဘာမွဆက္မလုပ္ေသးပဲ အေပၚပိုင္းမွာတိုက္စစ္ဆက္ဖြင့္ေနရင္း နည္းနည္း
အခ်ိန္ၾကာလာမွ သူေ-ာက္ဖုတ္ထဲက က်ေနာ့္လက္ခလယ္ကို အသြင္းအထုတ္မွန္မွန္ေလး ကစားေပးေနလိုက္တယ္။
အိုေက! ဒီေလာက္ဆိုရေလာက္ပီ။ က်ေနာ္လည္းတအားတင္းလြန္းလို. ေအာင့္ေတာင္ေအာင့္သလိုျဖစ္လာပီ။
ဆတ္ကနဲထပီး သူ.ေပါင္ၾကားထဲဝင္ပီး ေနရာယူလိုက္တယ္။ ထိတ္လန္.ေနတဲ့မ်က္နာေလးနဲ. က်ေနာ့္ကိုသနားစဖြယ္လွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ မရေတာ့ဘူးေလ..ဒီအေျခေနၾကမွဘယ္လိုေနာက္
ဆုတ္လို.ျဖစ္ေတာ့မလဲဗ်ာ။ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ သူမ ေခါင္းကေလးေထာင္လာပီး မာေတာင့္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ -ီး ကို အရင္းကတင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ပီး သူ. ေ-ာက္ဖုတ္
ဝမွာေတ့ေနတာကိုလွမ္းၾကည့္ပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားရင္း အံႀကိတ္ထားတယ္။ ဖိသြင္းခ်လိုက္တယ္။ အားးးးး!! ေႏြးေနတာပဲ... စီးလိုက္တဲ့ေ-ာက္ဖုတ္ေလးဗ်ာ။ က်ေနာ္ခါးကိုခပ္
ဆဆေလးကစားရင္း ေရွ.တိုးေနာက္ငင္ အဝင္ေခ်ာေအာင္လုပ္ေပးေနတယ္။ ဒီမိန္းမ ေတာ္ေတာ္သတၱိရွိပုံရတယ္ဗ်။ အံႀကိတ္ မ်က္လုံးေလးေမွးပီး အသံမထြက္၊ နည္းနည္းေလးမွမ႐ုန္း မကန္
ပဲေအာင့္ခံေနတာဗ်။ က်ေနာ္အသက္ကိုျပင္းျပင္းရႉသြင္းလိုက္ပီး အင့္ကနဲေနေအာင္ေဆာင့္ခ်ပလိုက္ေတာ့ အဆုံးထိဝင္သြားမွ.. အေမေရ!! လို.အက်ယ္ႀကီး သူ.ပါးစပ္ကေအာ္သံထြက္လာတယ္။
မရေတာ့ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တိရိစၧာန္စိတ္ဝင္သြားပီ။ မညႇာတာနိုင္ေတာ့ဘူး။ လက္၂ဖက္နဲ.သူ.ေပါင္၂လုံးကိုဒူးေခါက္ေကြးနားက ေနကိုင္ပီးဒူးနဲ.သူ.ရင္ဘတ္ထိေအာင္တြန္းကပ္ေပးလိုက္ေတာ့..
ေ-ာက္ဖုတ္ထဲ က်ေနာ့္ -ီး အဝင္အထြက္ကိုျမင္ေနရတယ္။ ဖင္အိအိႀကီးေတြကလည္း သံမံတလင္းေအာက္ကိုမထိေတာ့ပဲႂကြတက္လာေတာ့ ၾကည့္ရတာစိတ္က ပိုပီးႂကြလာတယ္။ တဖန္းဖန္းျမည္ေအာင္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ပီး အားပါးတရ -ိုး ေနမိတယ္။ ဒီေလာက္မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္ပီး -ိုး ေနမွေတာ့ ဘယ္လိုမွ ၾကာၾကာမထိန္းနိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္သူ.နို.
အႀကီးႀကီး၂လုံးကိုစုံလွမ္းကိုင္ေခ်ရင္း ရွိသမၽွအားေတြ အကုန္သုံးပီး ေဆာင့္ -ိုး ရင္းသုတ္ရည္ ပူပူေတြသူ. ေ-ာက္ဖုတ္ထဲပန္းထုတ္ပလိုက္မိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းလူလည္းႏုံးေခြသြားပီး သူမအေပၚ
ကိုေမွာက္အိပ္လိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကိုစုပ္ရင္းဇိမ္နဲ.အေမာေျဖေနလိုက္တယ္ဗ်ာ။

က်ေနာ္သတိဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နာမည္ေတာင္မသိေသးတဲ့ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီး သံမံတင္းေပၚမွာေခြေခြေလးလွဲေနတုံးပဲ။
မ်က္လုံးေတြက က်ေနာ့္ကိုေဆြးေဆြးေလးေငးၾကည့္ေနတာေပါ့။ ဝစ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနတဲ့ကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲထူလိုက္ေတာ့ ေခြေခါက္ေခါက္ကေလး ပါလာတယ္။ စဉ့္အင္တုံထဲက ေရေတြကိုဖလား
နဲ.ခတ္ပီး သူ.ကိုယ္လုံးေလးကိုေရေလာင္းခ်ပြတ္သပ္ပီး က်ေနာ္သန္.စင္ေပးေနေတာ့ ကေလးေလးလိုၿငိမ္ခံေနရွာတယ္။ လက္နဲ.ဖုံးထားတဲ့သူ. ေ-ာက္ဖုတ္ေလးကိုေရေဆးေပးဖို.ဆြဲဖယ္လိုက္
ေတာ့ေသြးစ ေလးေတြေပေနတာေတြ.ရလို. အံ့ၾသတႀကီးသူ.မ်က္နာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုသြားျဖဴျဖဴေလးနဲ. ကိုက္ပီးမ်က္နာလႊဲသြားတယ္။ ဒီမိန္းမက အပ်ိဳစင္ပဲလားဗ်ာ။
က်ေနာ္ေတာ့မယုံနိုင္ပါဘူး။ သူ.ေ-ာက္ဖုတ္ကိုေရေသခ်ာေဆးေပး၊တကိုယ္လုံးကိုသန္.ေအာင္ေရေလာင္းခ်ိဳးေပးပီးမွ... ထေတာ့!! ေရသုတ္အဝတ္လဲေတာ့ လို.ေျပာေတာ့တုန္တုန္ရီရီနဲ.ထရပ္လိုက္
ပီးေရတြင္းေဘးအုတ္ခုံေပၚက တဘက္နဲ.ေရလဲထမီကိုယူပီးအဝတ္ေတြလွဲ..ဆံပင္ရွည္ေတြကိုေျခာက္ေအာင္သုတ္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္လက္သန္.စင္ေရ၄-၅-၁ဝခြက္ေလာက္
ဆက္တိုက္ေလာင္းပီး အိမ္ဖက္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။
အိမ္ေပၚတက္အဝတ္အစားလဲပီး ျပန္ဆင္းလာေတာ့.. ဟိုမိန္းမထမင္းပြဲျပင္ေနတာေတြ.လို.ထမင္းစားပြဲ ခပ္တည္တည္ဝင္ထိုင္ပီး သူခူးခပ္ေပးတာဝင္စားေနမိတယ္။
၂ေယာက္လုံးစကားမေျပာပဲတိတ္ဆိတ္ေနမိတယ္။ စားေသာက္ပီးလို. ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြ သူမေဆးေၾကာေနတုံးက်ေနာ္ထလာပီး သူ.ေဘးမွာသြားရပ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္
တယ္။ ရွပ္အင္းက်ီဖားဖားဝတ္ထားပီး၊ေခါင္းေလၽွာ္ပီးစ သူမဟန္ပန္ေလးက ကပိုကရိုေလးနဲ.ၾကည့္လို.ေကာင္းေနတယ္။ က်ေနာ္နဲ.မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္သူ.ပုခုံးေလးကိုဆြဲလွည့္လိုက္ပီး
နဖူးျပင္ေျပာင္ေျပာင္ေလးကိုက်ေနာ့္လက္ဖဝါးနဲ.သာသာဖြဖြပြတ္ေပးရင္း.. ... ....
က်ေနာ္.. တမင္ယုတ္မာခ်င္တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ.. ခင္ဗ်ားသိမွာပါ.. လို.သူ.မ်က္လုံးေတြကိုစိုက္ၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့မ်က္လႊာခ်ပီး ၿငိမ္ေနတယ္။
.......... ........ ........... ........... ............. ...........
.......... ......... ........... .....